Hoe mijn portefeuille gestolen werd en ik de dief heb teruggehaald

Enkele dagen na mijn aankomst in "la dulce España" ben ik langs het Belgisch consulaat geweest. Ze hadden dat aangeraden tijdens de infosessie over erasmus van de KULeuven en ik als brave student doe altijd wat van mij wordt verlangd... Het enige wat ze zeiden op het consulaat was dat ik er binnen enkele weken zou terugstaan als mijn portefeuille gepikt was. Ik dacht direct van "overdrijf niet, het zal wel meevallen" MAAR

Gisteren ben ik in een iets louchere buurt van de Rambla geweest samen met Detlev, op uitnodiging van onze beste vriend Giovanni, de luie Siciliaan. Het was al verdacht dat op minder als 100m 7 agenten stonden van la "policia nacional"

Giovanni nam ons mee naar een bar waar je moest kloppen op de deur en dan iemand je binnen liet. Alle ramen waren er verduisterd maar het was er best gezellig en het zat er vol met erasmussers. De specialiteit van de bar was "absinth". Dan krijg je een klein glaasje absinth, een suikertje, een vorkje en een flesje water. Eerst dop je het suikertje in de alcohol en leg je het op het vorkje bovenop het glas. Dan steek je het in brand! Dat herhaal je tot het suikertje is gesmolten. Naar eigen keuze kan je het dan verdunnen met water. Het is echt vies en veel te straf maar zoals de wijze engelsen zeggen: "In Rome, do as the Romans"

Toen we genoeg hadden van de bar, verlieten we de bar en liepen richting rambla. Er stonden daar twee "zatte studenten" met een kaart in hun handen en die vroegen ons de weg naar een onbekende straat. Ze hingen de vervelende zatlappen uit en raakten ons steeds meer aan. Op een gegeven moment vertrokken ze. Toen ze 10m verder waren, vroeg Detlev "Heb je je portefeuille nog?" Er had een toevallige voorbijganger, een pakistaan, teken gedaan naar Detlev. Ik voelde in mijn broek en nada, hij was weg. Dat ik toen zo doortastend gehandeld heb, verbaast me nog steeds. Ik liep achter de dieven aan, die rustig aan het wegwandelen waren. Inderdaad, een van hen had mijn portefeuille vast en was al het geld er aan het uithalen. Gelukkig neem ik nooit veel mee als ik wegga. Ik nam de portefeuille uit zijn handen en heb hem zelfs nog een klets gegeven in zijn gezicht. Daarna ben ik weggelopen richting Detlev en zijn we naar huis gegaan. Het was een goede les en gelukkig hebben we geen leergeld betaald.

Wijze raad: laat mensen nooit je lichaam aanraken, onder geen enkel voorwendsel. Ze proberen altijd, is het niet dat ze de weg vragen, dan vragen ze van waar je komt of wat je "nodig" hebt...