De vrede zal op ons appartement nooit meer volledig terugkomen:
Nadat onze Argentijnse vrienden de cijfers van de facturen hadden gemanipuleerd, vonden we 2 dagen later in de woonkamer een blad waarop stond: "bereken zelf jullie kosten" met de rekeningen ernaast liggend. In de overtuiging dat we betaalden voor wat we hadden verbruikt en in de hoop dat de kous dan daarmee af was, hebben we de extra kosten dan zelf berekend. We berekenden enkel water, electriciteit en gas. We hebben dan ons deel betaald en dachten dat het gedaan was. De volgende dag vertelt de Argentijnse man dat het een schande is: we hebben internet niet betaalt. Dat de bezoekers helemaal geen internet hebben gebruikt doet er niet toe. Hij zei dat ze het dan gingen afhouden van de waarborg. We zijn weggegaan en hebben er een week niet meer tegen gesproken.
Nu verloopt de communicatie zeer vreemd. Op een gegeven moment hoor ik hem zeggen aan de telefoon hoe wij "klootzakken" zijn en dat we hen bestelen omdat we niet willen meebetalen aan het internet. En dan 5 minuten later komt hij vragen of hij paneermeel mag lenen. Een dag later kwam hij ons onder onze voeten geven omdat we tijdens het koken het licht in onze kamer lieten branden. Maar dan laat hij een uur later alles branden als hij naar de winkel gaat, TV inclusief. Dit maar om aan te tonen dat ik de indruk heb dat ze gewoon moeilijk willen doen...
Verder is ook hier de studietijd aangebroken! Van de 5 vakken die ik hier volg, zijn er al 3 afgewerkt: een 17,5/20 en een 20/20 :) Dat wil zeggen nog 2 examens op 3,5 weken. Er zijn mensen op de wereld die harder moeten werken als ik.
Verder heb ik nog enkele kleine dingetjes meegemaakt zoals een handtas van een zwaarbepakte toeriste zien stelen door een groep Pakistani op de metro. Toen ik 3 dagen later de nachtbus naar huis pakte, waren in dat zelfde bushokje 4 jongeren van 14-17 jaar aan het rondhangen. Ze waren helemaal gedrogeerd door white spirit. Ze hadden een flesje white spirit en een doek waar ze dan op de beurt aan roken. Het was 3u 's nachts!
Op oudjaar bestaat het plan eruit een grote Barcelona-fuif mee te maken. Ze gaat door op de heuvel pal aan Barcelona: Montjuïc. Het kost 29€ (véél!) maar daarvoor krijg je dan 5 gratis consumpties, gratis druiven (voor de middernachtspecial???) en gratis chocolade (hopelijk Belgische!) Afwachten wat dat wordt...
Verder: Feliz Navidad y buen nuevo año!!!
zaterdag 27 december 2008
woensdag 17 december 2008
Oplichters
Gisteren was het oorlog met onze Argentijnse flatmates. Normaal betaal ik 400€ huur per maand. Na enkele weken hier te wonen, vermoedde ik al dat de Argentijnen relatief veel minder betalen. Toen we hier aankwamen was duidelijk afgesproken dat 400€ all-in was. Twee maanden later kwamen ze dan af met de factuur van de kosten, nog een 30€ per maand. Die hebben we (detlev en ik) dan niet willen betalen en we hebben ze dan ook niet betaald. Daarna kwamen ze af met : dan moet je wel extra betalen als er bezoek is voor hun verbruik en wij zijn toch zo arm en alles is hier toch zo duur. Ze hadden dan een berekening gemaakt met hoeveel alles hier kostte. Het waren exhuberante bedragen. Ik had de facturen vluchtig bezien en ze waren inderdaad super hoog dus ging ik principieel akkoord.
Dan hadden ze alles berekend en kwamen uit aan 85 € voor "24" dagen in totaal voor alle bezoek. Zeer vreemd was dat de Italiaan die wel kosten betaald uitkwam aan een bedrag van 72€ voor 2 maanden, 36€ per maand dus. Dan zijn we de kaft met facturen gaan doorbladeren en hebben ontdekt dat de berekening niet kosjer was gemaakt maar vooral dat ze de factuur hadden gemanipuleerd. Ze hadden met drukinkt een 1 voor een factuurtotaal geschreven en voor een ander totaal een 2. Eigenlijk hadden ze ons dus kwaadwillig opgelicht, spelend op ons gevoel dat we medelijden zouden hebben. Wij zaten aan tafel toen we aan het narekenen waren en zij zaten er vlak naast in de zetel en ze waren duidelijk zeer nerveus. Toen we vroegen naar meer uitleg kregen we een scheldpartij naar ons hoofd dat we geen respect hadden, dat het een schande is en dat zij geen geld hebben. Ze hebben niet eens het lef gehad om het toe te geven. Daarna zeide ze dat als het zo zit er geen bezoek meer moet komen en een andere flat nemen niet gaat want dat we 15 dagen opzeg hebben. Ze verweten ons ook dat we altijd zaagden over de kosten (we hebben daar nooit iets van gezegd, zij zijn altijd naar ons geweest voor meer geld)... Na een echte tirade waar ik niet goed van was, zijn we (de twee Belgen) dan beetje gaan afkoelen op café. Het plan is nu om niets te betalen, zeker de kosten niet en hier te blijven en onze "vrienden" straal te negeren. Ook de maand januari gaan we niet betalen in ruil voor onze waarborg, die 1 maand is. Als er niets gebeurd, des te beter. En als er wel iets gebeurd, staan we in een sterkere positie! Wordt vervolgd...
zaterdag 13 december 2008
kickboks wereldkampioenschap
Gisteren ben ik gaan kijken naar het wereldkampioenschap kickboks in Barcelona. Er moet wel bij verteld worden dat er 10 verschillende kickboks associaties blijken te zijn in de wereld dus dat er wel meerdere wereldkampioenen zijn maar het klinkt spectaculair.
We waren 20 minuten te laat aangekomen maar het was nog niet begonnen. Uiteindelijk is het een half uur later van start gegaan als gepland. Er stonden 6 gevechten op het programma: 5 kleinere en 1 groot. De eerste match was niet echt de moeite, ze konden er niets van. Het tweede gevecht was tussen een Rus en een Barcelonees. Je mag 3 keer raden wie gewonnen heeft: uiteraard de Rus overtuigend. Nummer 3 en 4 waren al gedaan in ronde 1 omdat de trainers de handdoek in de ring wierpen. De rondes werden trouwens aangegeven door het stereotiepe: schaars gekleede vrouwen.
Hierna was het pauze. Gevecht 5 was niet zo speciaal maar gevecht 6 beloofde veel. Het duurde 12 ronden van 2 minuten in plaats van 5 zoals de gevechten daarvoor. Beide vechters waren echte beesten: een Fransman (de wereldkampioen) en de Catalaan (die overtuigd was voor de Catalaanse onafhankelijkheid). Eerst werden er nationale hymnes gespeeld: die van Frankrijk en een lied van Catalunya... Na 12 rondes onder te liggen won de Catalaan.
Een kickboksmatch bijwonen is niet iets voor elke week maar het was zeker boeiend om er eens eentje gezien te hebben. Hieronder nog een sfeer beeldje:
We waren 20 minuten te laat aangekomen maar het was nog niet begonnen. Uiteindelijk is het een half uur later van start gegaan als gepland. Er stonden 6 gevechten op het programma: 5 kleinere en 1 groot. De eerste match was niet echt de moeite, ze konden er niets van. Het tweede gevecht was tussen een Rus en een Barcelonees. Je mag 3 keer raden wie gewonnen heeft: uiteraard de Rus overtuigend. Nummer 3 en 4 waren al gedaan in ronde 1 omdat de trainers de handdoek in de ring wierpen. De rondes werden trouwens aangegeven door het stereotiepe: schaars gekleede vrouwen.
Hierna was het pauze. Gevecht 5 was niet zo speciaal maar gevecht 6 beloofde veel. Het duurde 12 ronden van 2 minuten in plaats van 5 zoals de gevechten daarvoor. Beide vechters waren echte beesten: een Fransman (de wereldkampioen) en de Catalaan (die overtuigd was voor de Catalaanse onafhankelijkheid). Eerst werden er nationale hymnes gespeeld: die van Frankrijk en een lied van Catalunya... Na 12 rondes onder te liggen won de Catalaan.
Een kickboksmatch bijwonen is niet iets voor elke week maar het was zeker boeiend om er eens eentje gezien te hebben. Hieronder nog een sfeer beeldje:
vrijdag 12 december 2008
una foto de hoy
een fotootje van vandaag:
Het was een prachtige dag met staalblauwe lucht en een aangenaam winterzonnetje. Ideaal om te leren voor de twee examens van volgende week...
zaterdag 6 december 2008
6 december!!!!
Zaterdag is het 6 december: Sinterklaas komt op bezoek!
Ten minste in de lage landen. Hier in Spanje is 6 december één van de belangrijkste feestdagen van het jaar maar om een andere reden: Día de la constitución (feestdag van de grondwet)
Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in Spaanse geschiedenis: de Spaanse grondwet is slechts 30 jaar oud. Ze is geschreven in 1978, dat is 3 jaar na de dood van Franco. Voordien was Spanje een militaire dictatuur, als gevolg van de Spaanse burgeroorlog van 1936.
En omdat een verlengd weekend zijn charme heeft is 8 december ook een feestdag: Inmaculada Concepción (feest van de onbevlekte ontvangenis).
Laat de mandarijntjes, marsepijntjes en chocolade muntjes smaken!!
Ten minste in de lage landen. Hier in Spanje is 6 december één van de belangrijkste feestdagen van het jaar maar om een andere reden: Día de la constitución (feestdag van de grondwet)
Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in Spaanse geschiedenis: de Spaanse grondwet is slechts 30 jaar oud. Ze is geschreven in 1978, dat is 3 jaar na de dood van Franco. Voordien was Spanje een militaire dictatuur, als gevolg van de Spaanse burgeroorlog van 1936.
En omdat een verlengd weekend zijn charme heeft is 8 december ook een feestdag: Inmaculada Concepción (feest van de onbevlekte ontvangenis).
Laat de mandarijntjes, marsepijntjes en chocolade muntjes smaken!!
zondag 30 november 2008
Het makkelijkste examen ooit....
Het bestaat dus toch: het ideale examen! Het vak: Politica del Medio Ambiente (Milieubeleid) Aantal studenten:7
De prof had in een les voor het examen al gezegd wat het examen zou inhouden. Hij geeft een blad tekst waarop 3 zinnetjes staan die uit zijn boek komen. Je mag het boek gebruiken op het examen. Je zoekt dan die zinnetjes op in het boek en kopieert vervolgens de belangrijkste zinnen die nog in die paragraaf staan...
Dus op de dag van het examen krijgen we een blad met inderdaad 3 zinnetjes. Een ijverige Italiaanse naast mij wist direct waar het stond en roept vervolgens voor de hele groep "pagina 82". Daarna kregen we een uur tijd om de opdracht te vervullen. Nadat voor en achterkant volgeschreven waren, haalde de prof dan de papieren rond met de woorden: "Ik ben zeer tevreden van jullie als groep en de scores zullen dat ook duidelijk laten merken" :)
De makkelijkste 6 studiepunten van mijn leven...
De prof had in een les voor het examen al gezegd wat het examen zou inhouden. Hij geeft een blad tekst waarop 3 zinnetjes staan die uit zijn boek komen. Je mag het boek gebruiken op het examen. Je zoekt dan die zinnetjes op in het boek en kopieert vervolgens de belangrijkste zinnen die nog in die paragraaf staan...
Dus op de dag van het examen krijgen we een blad met inderdaad 3 zinnetjes. Een ijverige Italiaanse naast mij wist direct waar het stond en roept vervolgens voor de hele groep "pagina 82". Daarna kregen we een uur tijd om de opdracht te vervullen. Nadat voor en achterkant volgeschreven waren, haalde de prof dan de papieren rond met de woorden: "Ik ben zeer tevreden van jullie als groep en de scores zullen dat ook duidelijk laten merken" :)
De makkelijkste 6 studiepunten van mijn leven...
donderdag 27 november 2008
Mercat
Gisteren ben ik voor de eerste keer eten gaan kopen in een mercat (mercado in het Spaans, markt in het Nederlands). Over heel de stad staan er mercats, meestal 1 per wijk. Het zijn overdekte markten waarin handelaars in ingebouwde winkeltjes voedingswaren verkopen. Er wordt vlees, vis, groenten, fruit, kruiden, ... verkocht. Verder zijn er ook specialiteiten zoals olijven in alle smaken, veel salami's en worst en vooral zeer veel keus qua verschillende soorten. De sfeer is echt typisch Spaans.
Hier zijn ze ook minder preuts wat betreft vlees en vis. Je kan hier nog hele konijnen, varkenspoten of koeienogen of ingewanden kopen. Buiten deze "smakelijkheden" is het echt aangenaam om in zo'n mercat rond te lopen en te kopen. Typisch Spanje...
Het studentprotest is nu ook duidelijk zichtbaar in de universiteit. Overal hangen papieren, zelfgeschreven affiches met slogans en er waren zelfs infosessies om de andere studenten in te lichten waarom Bologna (de hervorming van het hoger onderwijs in Europa) een slechte zaak was. Die bijeenkomsten leken zeer sterk op vakbondsbijeenkomsten waarbij de leider zegt: "Bologna nooit, over mijn lijk " en de rest begint te roepen "Jééé!".
De reden waarom ze tegen de hervormingen zijn omdat ze vrezen dat het inschrijfgeld hoger zal worden en dat de universiteit te veel zal lijken op een bedrijf. Daarenboven heeft de Universitat de Barcelona een schuld van 100 miljoen€. Hopelijk komen er nog grootschalige acties zodat de nieuwsgierige erasmusstudent boeiende taferelen te zien krijgt :)
Hier zijn ze ook minder preuts wat betreft vlees en vis. Je kan hier nog hele konijnen, varkenspoten of koeienogen of ingewanden kopen. Buiten deze "smakelijkheden" is het echt aangenaam om in zo'n mercat rond te lopen en te kopen. Typisch Spanje...
Het studentprotest is nu ook duidelijk zichtbaar in de universiteit. Overal hangen papieren, zelfgeschreven affiches met slogans en er waren zelfs infosessies om de andere studenten in te lichten waarom Bologna (de hervorming van het hoger onderwijs in Europa) een slechte zaak was. Die bijeenkomsten leken zeer sterk op vakbondsbijeenkomsten waarbij de leider zegt: "Bologna nooit, over mijn lijk " en de rest begint te roepen "Jééé!".
De reden waarom ze tegen de hervormingen zijn omdat ze vrezen dat het inschrijfgeld hoger zal worden en dat de universiteit te veel zal lijken op een bedrijf. Daarenboven heeft de Universitat de Barcelona een schuld van 100 miljoen€. Hopelijk komen er nog grootschalige acties zodat de nieuwsgierige erasmusstudent boeiende taferelen te zien krijgt :)
maandag 24 november 2008
Weerbericht Barcelona!!
Beste lezers in het koude Noorden,
Naar aanleiding van jullie winter perikelen: het weerbericht in Barcelona!
Zon tot licht bewolkt, met temperaturen tussen de 12 en 15°.
Hier treedt ook stilaan de winter in. 's Nachts daalt het kwik tot 2°
Dit weekend is mijn broer op bezoek geweest. Door het winterse weer is zijn trip een dagje verlengd. De vlucht van Barcelona naar Brussel zondagavond was afgelast. Maar laten we eerlijk zijn, als je mag kiezen tussen een dagje les of een dagje Barcelona!
Nog een herstsfeerbeeld om af te sluiten. Op de foto zie je het standbeeld van Christoffel Columbus die het verre Westen aanduidt. (Hij wijst evenwel Egypte aan)
Naar aanleiding van jullie winter perikelen: het weerbericht in Barcelona!
Zon tot licht bewolkt, met temperaturen tussen de 12 en 15°.
Hier treedt ook stilaan de winter in. 's Nachts daalt het kwik tot 2°
Dit weekend is mijn broer op bezoek geweest. Door het winterse weer is zijn trip een dagje verlengd. De vlucht van Barcelona naar Brussel zondagavond was afgelast. Maar laten we eerlijk zijn, als je mag kiezen tussen een dagje les of een dagje Barcelona!
Nog een herstsfeerbeeld om af te sluiten. Op de foto zie je het standbeeld van Christoffel Columbus die het verre Westen aanduidt. (Hij wijst evenwel Egypte aan)
woensdag 19 november 2008
Castellano para flamencos
Hola todos,
Welkom bij jullie eerste les Spaans:
Zoals de titel zegt: Spaans voor Vlamingen :)
Het moeilijkste deel van Spaans leren is het leren juist gebruiken van de werkwoorden. Het Spaans kent 4 verleden tijden, 2 toekomende tijden en maakt, net als het Frans, gebruik van een subjuntivo. We beginnen bij het begin:
uno één
dos twee
tres drie
cuatro vier
cinco vijf
seis zes
siete zeven
ocho acht
nueve negen
diez tien
de dagen van de week: lunes, martes, miércoles, jueves, viernes, sabado, domingo
Voor de gevorderden:
Me llama Koen y estoy de Bélgica. Ahora vivo en Barcelona porque soy estudiante de erasmus. Me gusta mucha la ciudad y la cultura español. Aquí la gente trabaja mas tarde que en Bélgica pero hay una pausa de dos a cuatro por la tarde.
Ik heet Koen en ben van België. Nu woon ik in Barcelona omdat ik erasmusstudent ben. De stad en de Spaanse cultuur liggen me wel. Hier werken de mensen later dan in België maar er is een pause van 2 tot 4 in de namiddag.
De gemiddelde werkdag voor een Spanjaard:
Start werk: 9u à 9u30
middagpauze: 13u30 à 14u
einde middag pauze: 16u à 17u
einde werkdag: 19u30 à 20u30
En aangezien de Spanjaarden vaak thuis eten 's middags is het zowel 's morgens als 's middags als 's avonds druk op straat en in de metro
Voor de volgers van de actualiteit: http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/mediatheek/1.420075 Dit zijn beelden van een studenten betoging tegen de hervormingen in het hoger onderwijs. Het was helemaal niet zo spectaculair als men op TV wil insinueren. Op de universiteit zelf was het een dag als een andere. Op het beeld van VRT zijn de studenten de politie aan het provoceren. Ze scanderen: "duro esquadra" (in deze context: wrede, medogenloze esquadra). De esquadra is de nationale politie van Spanje.
Welkom bij jullie eerste les Spaans:
Zoals de titel zegt: Spaans voor Vlamingen :)
Het moeilijkste deel van Spaans leren is het leren juist gebruiken van de werkwoorden. Het Spaans kent 4 verleden tijden, 2 toekomende tijden en maakt, net als het Frans, gebruik van een subjuntivo. We beginnen bij het begin:
uno één
dos twee
tres drie
cuatro vier
cinco vijf
seis zes
siete zeven
ocho acht
nueve negen
diez tien
de dagen van de week: lunes, martes, miércoles, jueves, viernes, sabado, domingo
Voor de gevorderden:
Me llama Koen y estoy de Bélgica. Ahora vivo en Barcelona porque soy estudiante de erasmus. Me gusta mucha la ciudad y la cultura español. Aquí la gente trabaja mas tarde que en Bélgica pero hay una pausa de dos a cuatro por la tarde.
Ik heet Koen en ben van België. Nu woon ik in Barcelona omdat ik erasmusstudent ben. De stad en de Spaanse cultuur liggen me wel. Hier werken de mensen later dan in België maar er is een pause van 2 tot 4 in de namiddag.
De gemiddelde werkdag voor een Spanjaard:
Start werk: 9u à 9u30
middagpauze: 13u30 à 14u
einde middag pauze: 16u à 17u
einde werkdag: 19u30 à 20u30
En aangezien de Spanjaarden vaak thuis eten 's middags is het zowel 's morgens als 's middags als 's avonds druk op straat en in de metro
Voor de volgers van de actualiteit: http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/mediatheek/1.420075 Dit zijn beelden van een studenten betoging tegen de hervormingen in het hoger onderwijs. Het was helemaal niet zo spectaculair als men op TV wil insinueren. Op de universiteit zelf was het een dag als een andere. Op het beeld van VRT zijn de studenten de politie aan het provoceren. Ze scanderen: "duro esquadra" (in deze context: wrede, medogenloze esquadra). De esquadra is de nationale politie van Spanje.
vrijdag 14 november 2008
Mens sana in corpore sano
Onder het motto "Mens sana in corpore sano", een gezonde geest in een gezond lichaam, ga ik vaak (zeker 2 keer per week) lopen in Barcelona. Aangezien ik in het centrum van een grootstad woon, is dat wel een aparte ervaring. Heel Barcelona is opgebouwd in een dambordpatroon waarbij alle straten éénrichtingstraten zijn. Als je loopt in die straten is het elke keer loterij of het verkeerslicht op groen of op rood staat. Omdat stilstaan voor een verkeerslicht niet echt tof is tijdens het lopen en ik dus doorloop, krijg je elke keer een ander parcours.
Vaak is het doel van de trip plaça Espanya en het achterliggende parc montjuïc. Dat betekent eerst lopen door een spinnenweb aan straatjes naar een groot en druk plein, vervolgens een 200m langs een boulevard en dan 75m klimmen op trappen. 75 meter aan trapjes van 20cm zijn veel trapjes :) Als bekroning van een inspannende tocht loop ik nog een rondje rond het olympisch stadion van de spelen van 1992. Het heeft iets magisch om te lopen rond zo'n stadion waar "sportgeschiedenis" geschreven is. Wie kan er zeggen dat als hij gaat sporten, hij het doet op minder dan 100 m van wat ooit het sportcentrum van de wereld was ...
Op de terugweg is er dan nog een prachtig zicht over de stad, die tijdens de nacht heel verlicht is:
Vaak is het doel van de trip plaça Espanya en het achterliggende parc montjuïc. Dat betekent eerst lopen door een spinnenweb aan straatjes naar een groot en druk plein, vervolgens een 200m langs een boulevard en dan 75m klimmen op trappen. 75 meter aan trapjes van 20cm zijn veel trapjes :) Als bekroning van een inspannende tocht loop ik nog een rondje rond het olympisch stadion van de spelen van 1992. Het heeft iets magisch om te lopen rond zo'n stadion waar "sportgeschiedenis" geschreven is. Wie kan er zeggen dat als hij gaat sporten, hij het doet op minder dan 100 m van wat ooit het sportcentrum van de wereld was ...
Op de terugweg is er dan nog een prachtig zicht over de stad, die tijdens de nacht heel verlicht is:
dinsdag 11 november 2008
Twee maanden in Barcelona...
Ik ben vandaag dag op dag 2 maanden in Barcelona. Het was 11 september toen ik met 23 kilo overgewicht (aan bagage!) mijn aanmeldde bij de incheckbalie van Iberia voor de vlucht van BRU -> BCN!De twee maanden zijn voorbij gevlogen. Ik heb me nog geen moment verveeld. Zelfs de "eenzame" eerste twee weken waarvoor andere erasmussers me hadden gewaarschuwd heb ik niet meegemaakt. Samenleven op kot met een collega-KULstudent zal daar zeker wel voor een groot stuk tussen zitten.
Het leven in Barcelona is echt de eindeloze vrijheid: doen wat je wilt, wanneer je wilt en als je het niet doet zal absoluut niemand komen zeggen dat je het wel moet doen. Maar het is vooral ook een stad met heel veel mogelijkheden. Er is vanalles te zien, vanalles te doen, er lopen heel veel verschillende mensen rond. In de twee maanden dat ik hier zit, heb ik al van alle verschillende soorten mensen ontmoet, met verschillende achtergronden en verschillende verhalen. Wanneer je de moeite doet om er een praatje mee te maken, valt echt direct op dat de wereld uit meer bestaat dan wat je op het eerste ogenblik zou denken...
Barcelona is een grootstad en dus een smeltkroes van verschillende culturen, je hebt er een oude cultuur en verrassend nieuwe cultuur (een kathedraal in aanbouw:) ), er is 's avonds vanalles te doen, het ligt bij de zee, het is er goed weer, er rijden zoveel metro's en bussen dat je niet eens op je horloge moet kijken...
Op vlak van erasmuservaring is het contact met andere erasmusstudenten wel minder intens dat in bepaalde andere, kleinere studentensteden. Hier is ook veel contact met andere studenten maar de stad is zo groot dat je ze niet vanzelf tegenkomt, er is niet zoiets als een studentenbuurt of "quartier latin".
Mijn 2 weekjes spaanse les even vergeten, leer ik nu al 2 maanden spaans. Ik sta er van versteld hoe snel je bijleert. Zeker wanneer je zelf nog wat woordjes leert en af en toe wat grammatica instudeert. Hoewel ik nog veel fouten maak, kan ik toch al mijzelf vlot duidelijk maken zonder overdreven gebruik van dierengeluiden en handgebaren, zoals in het begin het geval was. Spaans spreken vraagt wel wat concentratie maar wanneer je "in the zone" bent, lukt het al aardig!
(Als er iemand zijn spaans eens wilt testen of enkele woordjes leren: www.spaanseles.be )
Het "alleen" wonen bevalt me ook zeer goed. Het wassen en plassen is routine geworden en koken is zelfs plezant. Elke dag vers eten maken en af en toe iets nieuw proberen... Zelfgemaakt eten is gezonder en zoveel lekkerder dan eten uit de winkel. Ovenschotels met vis of vlees, zelfgemaakte pizza's, canelonies, pastas, originele slaatjes, ... geen enkel probleem! Ik moet wel zeggen: met twee koken is plezanter dan alleen. En wat ze hier ook hebben, is zeer lekker fruit: verse ananas, madarijnen, appelsienen...
Er staan drukke weken op het programma: nog een 4tal weken spaanse les, uiteraard gewone lessen volgen en taakjes en testjes maken, er komen verschillende mensen op bezoek en ook mijn thesis geraakt stilaan vertrokken. Maar geen stress: hier bestaat het leven uit zon, zee, vrijheid en sangria. Wat kan een mens meer willen!
zaterdag 8 november 2008
L' auberge espagnol
Ik heb gisteren de "erasmus-in-barcelona-film" bij uitstek bekeken: L' auberge espagnol! De film gaat over een 24-jarige fransman die een jaar in Barcelona(!) economie(!) komt studeren. Hij woont een jaar in Barcelona en leeft samen met heel wat verschillende mede-erasmussers.
Het was best grappig om een film te bekijken die gaat over je eigen situatie. Er waren heel wat dingen herkenbaar zoals de stad, de smeltkroes van vele nationaliteiten, de veelheid aan talen en het zelfstandig worden. De film is ook wel sterk geromantiseerd. Alles is opgenomen in de maand augustus zodat de zon altijd schijnt en rondlopen in een t-shirt eigenlijk al te warm is, er is nog geen internet uitgevonden en in heel de film heeft het hoofdpersonage geen halve minuut gestudeerd :)
Het is wel een goeie film: het straalt een toffe sfeer uit...
dinsdag 4 november 2008
Barcelona by night
Vorige week heb ik een ontdekking gedaan: er rijden nachtbussen in Barcelona! De metro rijdt niet tussen 12u en 5u (behalve op zaterdag) en dus als je naar huis wilt tussen die periode is het of te voet of per taxi, ten minste dat dacht ik... Mijn apartement ligt redelijk centraal in Barcelona maar in een stad met 1,6 miljoen inwoners is dichtbij relatief.
Blijkt dat hier 's nachts ook bussen rijden: elke 20 minuten! En de bus stopt op 100m van waar ik woon. Wat een luxe...
Het nachtleven is heel divers hier in Barcelona: clubs, café's, alternatievere bars, bars met live-muziek, tapabars,... Ze liggen verspreid over de hele stad en afhankelijk van waar ze liggen trekken ze een heel verschillend publiek. Je hebt de zeer toeristische bars op la rambla waar een drankje 8 € kost en waar enkele rijkere toeristen zitten. Je hebt de café's op 50m loopafstand van la rambla waar al de zatte Britten zitten. Als je wat verder in de straatjes verdwaalt, kom je gezellige, rustigere baartjes tegen waar de prijs zeer redelijk is. De clubs in Barcelona zijn echt heel duur, zeker als je weet dat een drankje vlot 10à12€ kost.
Het leukste vind ik om te verdwalen ergens in Barcelona en niet te weten waar je uitkomt. Zo zie je vanalles en kom je nog eens iets tegen! Zo ben ik gisteren toevallig in een cafeetje terecht gekomen, zeer klein er kon misschien 25 man binnen, maar toch was er drie muzikanten gitaar aan het spelen. De sfeer zat er goed in...
En ik geraak vlot thuis nu... met de nachtbus :)
Blijkt dat hier 's nachts ook bussen rijden: elke 20 minuten! En de bus stopt op 100m van waar ik woon. Wat een luxe...
Het nachtleven is heel divers hier in Barcelona: clubs, café's, alternatievere bars, bars met live-muziek, tapabars,... Ze liggen verspreid over de hele stad en afhankelijk van waar ze liggen trekken ze een heel verschillend publiek. Je hebt de zeer toeristische bars op la rambla waar een drankje 8 € kost en waar enkele rijkere toeristen zitten. Je hebt de café's op 50m loopafstand van la rambla waar al de zatte Britten zitten. Als je wat verder in de straatjes verdwaalt, kom je gezellige, rustigere baartjes tegen waar de prijs zeer redelijk is. De clubs in Barcelona zijn echt heel duur, zeker als je weet dat een drankje vlot 10à12€ kost.
Het leukste vind ik om te verdwalen ergens in Barcelona en niet te weten waar je uitkomt. Zo zie je vanalles en kom je nog eens iets tegen! Zo ben ik gisteren toevallig in een cafeetje terecht gekomen, zeer klein er kon misschien 25 man binnen, maar toch was er drie muzikanten gitaar aan het spelen. De sfeer zat er goed in...
En ik geraak vlot thuis nu... met de nachtbus :)
donderdag 30 oktober 2008
Bezoek Anja deel 1
Ik heb juist zéér tof bezoek gehad: Mevr. Van der Borght heeft mij vijf daagjes vervoegd. De tijd is voorbij gevlogen...
We hebben veel geluk gehad met het weer. Naar Barcelonese normen waren het normale temperaturen voor de tijd van het jaar: 18-19° en het heeft bijna niet geregend. Het weer was maandag zo goed dat we zelfs op het strand konden liggen. Stel je voor, einde oktober en je kan op het strand gaan liggen.
We hebben ook de standaardattracties bezocht zoals Sagrada Familia, Parc Guell en Parc Montjuïc. In de toeristische gids stond ook "Parc Horta de Laberinth" Uiteraard waren de verwachtingen hoog gespannen en verwachtten we een laberinth waar je ten minste 2 uur moet doorlopen om de andere kant te bereiken. Bleek het echter gewoon een park te zijn met een doolhofje van 20m op 20m waarbij de struiken die de muren waren op sommige plaatsen droog waren zodat je er door kon kijken. :)
Wat ook de moeite is, is iets gaan drinken in de cafetaria van "El Cortè Inglés" Dat is hier de tegenhanger van Harrods. Ze ligt aan Plaça Catalunya, het centrale plein in Barcelona. De winkel telt 12 verdiepingen (8 boven de grond en 3 verdiepingen kelder) en op de bovenste verdieping ligt het restaurant. Je hebt daar een fantastisch zicht over de hele stad...
Zaterdagavond zijn we gaan kijken naar Barcelona-Almeria. Barcelona stond 4e in de stand, Almeria 6e. Ik had tickets kunnen kopen voor 18€. Ik moet erbij vertellen dat de toegangsprijs om gewoon tijdens de dag het stadion met 98000 plaatsen te mogen bezoek 17€ is. En we hadden nog eens geluk: normaal hadden we tickets voor de allerbovenste ring maar door een onbekende reden, hadden we tickets gekregen voor plaatsen vlak achter de goal. Wanneer Messi een hoekschop trapte, konden we hem bijna aanraken :)
Barcelona is echt een boeiende stad met heel veel gezichten, hier kun je makkelijk 5 dagen in verdwalen... En dat hebben we dan ook gedaan!
woensdag 29 oktober 2008
Spaanse cursus
Vandaag was de tweede les van mijn Spaanse cursus. Het is een cursus voor erasmusstudenten die verdeeld zijn over verschillende groepjes volgens hun niveau. Ik (en bijna alle andere Nederlandstalige Belgen) zitten in de laagste. De eerste les vroeg de docent hoeveel spaanse cursus iedereen al achter de rug had. Het gemiddelde antwoord was "een half jaar, een jaar, twee jaar". En ik zat daar met mijn 2 weken :)
Wel grappig dat sommige mensen die al een jaar cursus hebben gevolgd nog steeds echt slecht zijn in Spaans. Dan vraagt de docent. "Es tu piso amoblado?" Antwoord: "si, si me gusto" (Is je flat bemeubeld - Ja, dat heb ik graag) of "Es tu piso buen comunicado?" Antwoord "Passeig de Gracia 234 -3 -4" (Heb je vlotte verbindingen aan je appartement - Graciastraat 234 -3 -4)
Soms is de cursus echt lachwekkend: Duitsers proberen Spaans te horen spreken met zo'n een sterk Duits accent dat je er echt niks van begrijpt; De docent vertaalt soms een woord naar het Engels zodat iedereen het begrijpt maar haar Engels is zo slecht dat ze enkel de simpele woorden kan vertalen.
Het is wel goed dat er zo'n cursus is. Drie keer per week geconfronteerd worden met grammatica, woordjes en dan thuis er op studeren helpt echt!
Wel grappig dat sommige mensen die al een jaar cursus hebben gevolgd nog steeds echt slecht zijn in Spaans. Dan vraagt de docent. "Es tu piso amoblado?" Antwoord: "si, si me gusto" (Is je flat bemeubeld - Ja, dat heb ik graag) of "Es tu piso buen comunicado?" Antwoord "Passeig de Gracia 234 -3 -4" (Heb je vlotte verbindingen aan je appartement - Graciastraat 234 -3 -4)
Soms is de cursus echt lachwekkend: Duitsers proberen Spaans te horen spreken met zo'n een sterk Duits accent dat je er echt niks van begrijpt; De docent vertaalt soms een woord naar het Engels zodat iedereen het begrijpt maar haar Engels is zo slecht dat ze enkel de simpele woorden kan vertalen.
Het is wel goed dat er zo'n cursus is. Drie keer per week geconfronteerd worden met grammatica, woordjes en dan thuis er op studeren helpt echt!
maandag 20 oktober 2008
Tarragona
Tarragona is een provinciestadje een goede 100 km zuidelijker van Barcelona. Het dateert al uit de Romeinse tijd en ligt net als Barcelona tegen de Middellandse Zee.
In Tarragona hebben we het amfitheater bezocht. Het lag er nog redelijk goed bij en het was prachtig weer dus ideaal voor een foto :) Een beetje verder lagen nog de restanten van een paardencircus. Hier schoot buiten een hoop stenen niets van over.
Tarragona is vooral bekend voor zijn competitie in het levende toren bouwen. Het is dan de bedoeling om met je ploeg zo snel mogelijk een zo hoog mogelijke menselijke toren te bouwen. In de streek rond Tarragona heeft elke stadje zijn eigen feestdag waarop het dan zo'n competitie organiseert.
In de stad zelf stonden nog een oud kasteel, de originele stadsomwalling en een kleine haven. Manuel wou ook zeker gaan kijken naar een "tentoonstelling over oude porsches en Yaguars" Toen we daar aankwamen, bleek het een uitverkoop te zijn van een 20-tal tweedehandswagens, uiteraard waren er geen luxewagens bij. En dan te zeggen dat dat de reden was waarom Manuel mee wou naar Tarragona.
Kortom: mooi, rustig, romeins stadje waar het wel eens tof doorwandelen was!
zondag 19 oktober 2008
Verjaardagsfeestje van Giovani
Zaterdag verjaarde mijn Siciliaanse flatmate en daarom gaf hij vrijdagavond een feestje. Vrijdagavond dat wil zeggen: het volk stroomt toe tussen 23u en 23u30. Er was in ons klein appartementje toch een 12tal gasten. Ze kwamen vooral uit Frankrijk en Italië. Het is opvallend hoe Fransen, Spanjaarden en Italianen toch meer naar elkaar toetrekken dan naar andere nationaliteiten. Het zal vooral met de taal te maken hebben.
Er had iemand paëlla gemaakt voor de hele groep. Deze was wel héél pikant en beetje aangebrand. Tegen twaalf uur werd er dan uiteraard gezongen. Onze Siciliaanse vriend was zo trots als een klein kind dat juist een ballon had gekregen :) Daarna bleef iedereen nog hangen tot 3u 's nachts, de grote meerderheid rokend als Turken. Om 3u bonkte onze buurman dan hard op de muren en heeft de Argentijnse vrouw aan haar vriend het bevel gegeven om iedereen buiten te begeleiden. De vrouw draagt echt de broek in die relatie.
Met al dat volk op ons appartement was het precies een scene uit de film: Auberge Espagnol. Er waren Spaanjaarden, Fransen, Italianen, een Roemeense, Argentijnen en twee Belgen. Allemaal mensen met eigen karakter en achtergrond... Dat zal erasmus zijn!
Er had iemand paëlla gemaakt voor de hele groep. Deze was wel héél pikant en beetje aangebrand. Tegen twaalf uur werd er dan uiteraard gezongen. Onze Siciliaanse vriend was zo trots als een klein kind dat juist een ballon had gekregen :) Daarna bleef iedereen nog hangen tot 3u 's nachts, de grote meerderheid rokend als Turken. Om 3u bonkte onze buurman dan hard op de muren en heeft de Argentijnse vrouw aan haar vriend het bevel gegeven om iedereen buiten te begeleiden. De vrouw draagt echt de broek in die relatie.
Met al dat volk op ons appartement was het precies een scene uit de film: Auberge Espagnol. Er waren Spaanjaarden, Fransen, Italianen, een Roemeense, Argentijnen en twee Belgen. Allemaal mensen met eigen karakter en achtergrond... Dat zal erasmus zijn!
vrijdag 17 oktober 2008
Eerste spaanse testje
Gisteren heb ik mijn eerste test gehad. Deze maakt deel uit van een optionele permanente evaluatie. Een woordje uitleg...
Bij bijna alle vakken aan de Universidad de Barcelona heb je qua evaluatie twee keuzes: Of je legt één examen af tijdens de examenperiode in januari of je neemt de permanente evaluatie. Die houdt dan enkele taakjes en soms een partieel examen in en dan vaak nog een examen in januari.
Het examen zelf ging over "investicació operativa", operationeel onderzoek in het nederlands, een soort wiskunde. Het was tamelijk moeilijk en het lijkt me sterk dat 10% van de klas er zou door zijn. In die les zitten mensen waarvan je in België denkt dat ze onmogelijk in de universiteit zitten: echt nog pubers, neusringen, oorringen (vaak meerdere!), dwaas doen in de les en dan is er nog de "wedstrijd" om het lelijkste haar.
Naar verluidt is in Spanje het eerste jaar van de universiteit hét selectiejaar bij uitstek en zijn de examens dan extra zwaar. Dat vak is juist een vak van het eerste jaar. Gelukkig is dat het enige. De punten van de test zouden we een van de weken terugkrijgen. En te weten dat er voor dat vak alleen nog 2 testjes volgen. Het is wel de manier om te zorgen dat je niet alles laat liggen tot in januari...
Bij bijna alle vakken aan de Universidad de Barcelona heb je qua evaluatie twee keuzes: Of je legt één examen af tijdens de examenperiode in januari of je neemt de permanente evaluatie. Die houdt dan enkele taakjes en soms een partieel examen in en dan vaak nog een examen in januari.
Het examen zelf ging over "investicació operativa", operationeel onderzoek in het nederlands, een soort wiskunde. Het was tamelijk moeilijk en het lijkt me sterk dat 10% van de klas er zou door zijn. In die les zitten mensen waarvan je in België denkt dat ze onmogelijk in de universiteit zitten: echt nog pubers, neusringen, oorringen (vaak meerdere!), dwaas doen in de les en dan is er nog de "wedstrijd" om het lelijkste haar.
Naar verluidt is in Spanje het eerste jaar van de universiteit hét selectiejaar bij uitstek en zijn de examens dan extra zwaar. Dat vak is juist een vak van het eerste jaar. Gelukkig is dat het enige. De punten van de test zouden we een van de weken terugkrijgen. En te weten dat er voor dat vak alleen nog 2 testjes volgen. Het is wel de manier om te zorgen dat je niet alles laat liggen tot in januari...
donderdag 16 oktober 2008
België - Spanje
Woensdag was hoogdag voor alle Belgen in Spanje: België - Spanje.
Er was afgesproken met alle Belgische erasmustudenten om de wedstrijd te bekijken in een Belgisch café, hier in Barcelona: "Belchica"
Toen we daar een kwartiertje voor de match aankwamen, was er al veel volk. Zoveel volk dat we de match rechtstaand moesten volgen. De sfeer zat goed: overal rondom werd Nederlands en Frans gesproken, een welgekomen afwisseling na altijd en overal Spaans.
Toen de Rode Duivels na 15 minuten op voorsprong kwamen, was de sfeer helemaal geweldig. Des te meer omdat de cafébaas, zelf een Belg, een rondje had beloofd als de Belgen zouden winnen. Helaas werd het 1-1 en zelfs nog onverdiend 1-2. Het was een boeiende match en je kon als Belg met een geheven hoofd naar huis gaan.
Na de match moest iedereen nog zeggen hoe de Belgen onverdiend hebben verloren en hoe een gelijkspel billijker zou zijn geweest. Zelfs de Hollanders, chauvenistisch dat het geen naam heeft, gaven toe dat een gelijkspel juister zou zijn geweest. Na de match was het nog zeer gezellig: praatje maken met andere landgenoten, zelfs mensen die ik nog nooit gezien had & in het café werden zeer veel Belgische streekbieren geschonken tegen een zeer schappelijke prijs.
De volgende dag heb ik dan eens gekeken op de Spaanse media wat zij vonden van de match en het hing sterk af van welke bron je raadpleegde: de kwaliteitskranten spraken over "eerste moeilijke hindernis voor het WK genomen" of "technisch sterker". De rioolkranten hadden het over "Oververdiende overwinning!" en "België kwam er niet aan te pas". Dan vraag ik mij af welke wedstrijd zij hebben gezien :)
Hoewel ik mij al goed thuis voel hier in Spanje, was het die avond toch "Ons" België tegen "dat" Spanje...
Er was afgesproken met alle Belgische erasmustudenten om de wedstrijd te bekijken in een Belgisch café, hier in Barcelona: "Belchica"
Toen we daar een kwartiertje voor de match aankwamen, was er al veel volk. Zoveel volk dat we de match rechtstaand moesten volgen. De sfeer zat goed: overal rondom werd Nederlands en Frans gesproken, een welgekomen afwisseling na altijd en overal Spaans.
Toen de Rode Duivels na 15 minuten op voorsprong kwamen, was de sfeer helemaal geweldig. Des te meer omdat de cafébaas, zelf een Belg, een rondje had beloofd als de Belgen zouden winnen. Helaas werd het 1-1 en zelfs nog onverdiend 1-2. Het was een boeiende match en je kon als Belg met een geheven hoofd naar huis gaan.
Na de match moest iedereen nog zeggen hoe de Belgen onverdiend hebben verloren en hoe een gelijkspel billijker zou zijn geweest. Zelfs de Hollanders, chauvenistisch dat het geen naam heeft, gaven toe dat een gelijkspel juister zou zijn geweest. Na de match was het nog zeer gezellig: praatje maken met andere landgenoten, zelfs mensen die ik nog nooit gezien had & in het café werden zeer veel Belgische streekbieren geschonken tegen een zeer schappelijke prijs.
De volgende dag heb ik dan eens gekeken op de Spaanse media wat zij vonden van de match en het hing sterk af van welke bron je raadpleegde: de kwaliteitskranten spraken over "eerste moeilijke hindernis voor het WK genomen" of "technisch sterker". De rioolkranten hadden het over "Oververdiende overwinning!" en "België kwam er niet aan te pas". Dan vraag ik mij af welke wedstrijd zij hebben gezien :)
Hoewel ik mij al goed thuis voel hier in Spanje, was het die avond toch "Ons" België tegen "dat" Spanje...
dinsdag 14 oktober 2008
La champagneria...
Hola,
Gisterenavond was er afgesproken met heel wat erasmus-studenten in "La champagneria". La champagneria ligt in Barceloneta, de wijk aan het strand maar tegelijk ook een eerder marginale wijk. La champagneria zelf is een eetcafé dat veel weg heeft van een veredelde stal. Er staat een toog waarachter meer als tien mensen staan die drank schenken en eten klaar maken. Aan het plafond hangen spekken en hespen en het heeft een beetje iets weg van een après-ski café maar dan iets iets meer op eten gericht.
Daar aangekomen om half negen 's avonds was het al heel vol. Niet zonder reden want het eten is er zeer schappelijk van prijs en een glas cava kost 0,70 €. De warme broodjes en hapjes zijn ook zeer lekker en bestaan uit typische Catalaanse kost.
De sfeer zat er goed in: er waren studenten van over heel europa! Iedereen met zijn eigen verhaaltjes en achtergronden. Een van die verhaaltjes ga ik hier toch opzetten omdat het zeer anders is van alle anderen: dat van de Amerikaanse uitwisselingsstudent.
Het eerste ging over zijn taal. Hij zei van zichzelf dat hij Spaans redelijk sprak en uiteraard kon hij engels. Hij zei verder dat hij, omdat hij Spaans sprak, ook meekon in het Italiaans en Frans verstond. En zo waren er nog dingen waarin hij echt blijk gaf van niet echt goed op de hoogte te zijn van wat er in de hele wereld eigenlijk gebeurde.
Over de komende presidentsverkiezing was hij duidelijk: hij was voor Obama! Hij vertelde ook en dat werd echt duidelijk uit zijn verhaal dat het meer gaat om een strijd tussen pro-obama & contra-obama en pro-mccain & contra-mccain dan wel om een verkiezing. Uiteraard zijn er politieke thema's die meespelen maar meer dan dat gaat het om pro of contra, niets er tussen in.
Hij vertelde ook hoe het kwam dat in Amerika een kredietcrisis was: Mensen gaan lenen bij de bank om een huis te kopen. Enige tijd later worden ze benaderd door een leningsmaatschappij die hun lening wilt overnemen, vaak tegen voorwaarden zodat de eerste betalingen minder duur zijn. En enige tijd later wordt de lening weer overgenomen door een andere maatschappij. Ook in de VS, net als in Europa, stijgen de vastgoedprijzen ongeveer 10% per jaar. Hoe redeneren de consumenten dan: "Hé, ik kan een groter huis kopen dan ik kan betalen, elk jaar wordt het 10% meer waard en ik betaal toch steeds kleinere stukjes op mijn afbetaling"
Wat doen de leningsmaatschappijen met die leningen, ze bundelen die dan samen in grotere pakketen en die worden dan verhandeld op een beurs. Uiteraard zijn er altijd mensen die hun lening niet kunnen betalen maar door deze praktijken liep dat aantal hoger op. Dat wil zeggen dat op de beurs leningpakketten worden verkocht waarvan men ervan uitging dat een kwart niet zou kunnen voldoen aan hun betalingen. En toen de groei op de vastgoedmarkt vertraagde, steeg het insolvabele percentage nog meer. Dat tastte het vertrouwen aan...
Het is in dit licht dat de Amerikaanse regering voor 700 miljard $ slechte leningen heeft ingekocht. Tot zover een klein stukje recente economie!
Gisterenavond was er afgesproken met heel wat erasmus-studenten in "La champagneria". La champagneria ligt in Barceloneta, de wijk aan het strand maar tegelijk ook een eerder marginale wijk. La champagneria zelf is een eetcafé dat veel weg heeft van een veredelde stal. Er staat een toog waarachter meer als tien mensen staan die drank schenken en eten klaar maken. Aan het plafond hangen spekken en hespen en het heeft een beetje iets weg van een après-ski café maar dan iets iets meer op eten gericht.
Daar aangekomen om half negen 's avonds was het al heel vol. Niet zonder reden want het eten is er zeer schappelijk van prijs en een glas cava kost 0,70 €. De warme broodjes en hapjes zijn ook zeer lekker en bestaan uit typische Catalaanse kost.
De sfeer zat er goed in: er waren studenten van over heel europa! Iedereen met zijn eigen verhaaltjes en achtergronden. Een van die verhaaltjes ga ik hier toch opzetten omdat het zeer anders is van alle anderen: dat van de Amerikaanse uitwisselingsstudent.
Het eerste ging over zijn taal. Hij zei van zichzelf dat hij Spaans redelijk sprak en uiteraard kon hij engels. Hij zei verder dat hij, omdat hij Spaans sprak, ook meekon in het Italiaans en Frans verstond. En zo waren er nog dingen waarin hij echt blijk gaf van niet echt goed op de hoogte te zijn van wat er in de hele wereld eigenlijk gebeurde.
Over de komende presidentsverkiezing was hij duidelijk: hij was voor Obama! Hij vertelde ook en dat werd echt duidelijk uit zijn verhaal dat het meer gaat om een strijd tussen pro-obama & contra-obama en pro-mccain & contra-mccain dan wel om een verkiezing. Uiteraard zijn er politieke thema's die meespelen maar meer dan dat gaat het om pro of contra, niets er tussen in.
Hij vertelde ook hoe het kwam dat in Amerika een kredietcrisis was: Mensen gaan lenen bij de bank om een huis te kopen. Enige tijd later worden ze benaderd door een leningsmaatschappij die hun lening wilt overnemen, vaak tegen voorwaarden zodat de eerste betalingen minder duur zijn. En enige tijd later wordt de lening weer overgenomen door een andere maatschappij. Ook in de VS, net als in Europa, stijgen de vastgoedprijzen ongeveer 10% per jaar. Hoe redeneren de consumenten dan: "Hé, ik kan een groter huis kopen dan ik kan betalen, elk jaar wordt het 10% meer waard en ik betaal toch steeds kleinere stukjes op mijn afbetaling"
Wat doen de leningsmaatschappijen met die leningen, ze bundelen die dan samen in grotere pakketen en die worden dan verhandeld op een beurs. Uiteraard zijn er altijd mensen die hun lening niet kunnen betalen maar door deze praktijken liep dat aantal hoger op. Dat wil zeggen dat op de beurs leningpakketten worden verkocht waarvan men ervan uitging dat een kwart niet zou kunnen voldoen aan hun betalingen. En toen de groei op de vastgoedmarkt vertraagde, steeg het insolvabele percentage nog meer. Dat tastte het vertrouwen aan...
Het is in dit licht dat de Amerikaanse regering voor 700 miljard $ slechte leningen heeft ingekocht. Tot zover een klein stukje recente economie!
zaterdag 11 oktober 2008
Hoe de spaanse politie drugs bestrijdt: NIET
Gisteren echt het prototype van hoe Spaanse agenten functioneren meegemaakt.
We waren 's avonds nog iets gaan drinken in de zijstraatjes van La Rambla. Er zijn daar veel gezellige en zeer diverse cafétjes. Op de kruispunten van die straatjes staan vaak een groepje zwarte mannen die, als je langsloopt, vragen "want do you want, want coke, ..." Dat zijn dezelfde mannen die 's middags in een rijtje naast elkaar op een witte doek gestolen handtassen verkopen. Aan die witte doek hangen dan touwtjes die ze vast hebben zodat ze snel kunnen gaan lopen.
We liepen dus door die straatjes waar op de kruispunten vlotjes drugs werd verkocht en dan een straat verder staan 6 agenten bereidwillig te poseren voor vrouwelijke toeristen. Die agenten staan daar voor de rest en doen weinig buiten zeer macho kijken. Het contrast was echt enorm: zij staan daar te poseren terwijl er 50m harddrugs wordt verkocht. Het zal zo wel zijn in elke stad maar toch!
We waren 's avonds nog iets gaan drinken in de zijstraatjes van La Rambla. Er zijn daar veel gezellige en zeer diverse cafétjes. Op de kruispunten van die straatjes staan vaak een groepje zwarte mannen die, als je langsloopt, vragen "want do you want, want coke, ..." Dat zijn dezelfde mannen die 's middags in een rijtje naast elkaar op een witte doek gestolen handtassen verkopen. Aan die witte doek hangen dan touwtjes die ze vast hebben zodat ze snel kunnen gaan lopen.
We liepen dus door die straatjes waar op de kruispunten vlotjes drugs werd verkocht en dan een straat verder staan 6 agenten bereidwillig te poseren voor vrouwelijke toeristen. Die agenten staan daar voor de rest en doen weinig buiten zeer macho kijken. Het contrast was echt enorm: zij staan daar te poseren terwijl er 50m harddrugs wordt verkocht. Het zal zo wel zijn in elke stad maar toch!
donderdag 9 oktober 2008
receptie rectoraat UB
Vandaag heb ik voor de eerste keer in mijn leven de datum van een examen mogen kiezen. We zitten in het vak "politica del medio ambiente (milieubeleid)" met een 7-tal studenten, allemaal erasmussers. Het vak wordt gequoteerd op één examen tijdens de lesuren. De prof zei gewoon: welke datum willen jullie... Het is 11 december geworden. Ik vraag me af of er daarna nog lessen gaan zijn van dat vak. Zo moet een vak zijn! :)
Gisterenavond was het officiële welkomsreceptie van de Universitat de Barcelona. We zaten in een klassieke oude zaal in een mooi gebouw in het centrum van de stad. Er waren wel te weinig stoelen. De eerste spreker sprak Engels, of dat dacht ze toch. Het was op het randje van lachwekkend. Professoren of studenten, bijna niemand kan hier nog maar een minimum aan Engels. De volgende spreker sprak in het Spaans en de laatste in het Catalaans. Dat verstond echt niemand. De eerste spreker had uitgelegd dat het in Catalunya wettelijk bepaald is dat de voertaal in onderwijsinstellingen Catalaans is: iets meer dan de helft van alle lessen aan de UB worden gedoceerd in het Catalaans.
Verder zeiden de sprekers ook, met trots, dat de UB de hoogst gerankschikte universiteit is van Spanje. Na het spreken was er nog een korte receptie, die een half uur later al weer afgelopen was. Gelukkig hadden wij (enkele Belgen) post gevat dicht bij een tafel vol hapjes want ik had 's avonds nog niet gegeten...
Daarna zijn we met een hele groep erasmus-studenten iets gaan drinken: Hollanders, Duitsers, Noren, een Colombiaan, een Italiaan en Belgen. Opvallend hoe clichés zichzelf altijd bevestigen.
-> Hollanders zijn sympatieke mensen maar hebben een hoge dunk van zichzelf. Als KVM de Europabeker heeft gewonnen is dat dankzij Aad de Mos, zijn er problemen omtrent de financiële crisis dan is dat door België, ... Wel toffe mensen en ze weten nog iets over België ook.
-> Walen en Brusselaars spreken GEEN Nederlands. Ik ben toch al enkele franstalige landgenoten tegengekomen en steeds hetzelfde verhaal: geen of zeer zwak nederlands maar hebben het wel vanaf 10 jaar op school. Als ik dan in het Frans begin, schakelen de meeste over naar het Engels. (en dat ligt niet aan mijn frans want dat is goed genoeg voor een basisconversatie en dat is vaak duidelijk beter als hun Engels)
Het probleem ligt zeker deels aan zwak onderwijs ten zuiden van de taalgrens en ik denk gecombineerd met een zwakkere overtuiging dat een nieuwe taal leren nodig is. Het zijn wel joviale mensen. In 90% van de gevallen, wanneer een vlaming en een waal tegen elkaar praten, gebeurt dat in het Engels. Enige uitzondering op de talenkennis bij onze waalse vrienden was een duitstalige Belg, die sprak Duits, Spaans, Frans, Engels en een heel klein mondje Nederlands.
Gisterenavond was het officiële welkomsreceptie van de Universitat de Barcelona. We zaten in een klassieke oude zaal in een mooi gebouw in het centrum van de stad. Er waren wel te weinig stoelen. De eerste spreker sprak Engels, of dat dacht ze toch. Het was op het randje van lachwekkend. Professoren of studenten, bijna niemand kan hier nog maar een minimum aan Engels. De volgende spreker sprak in het Spaans en de laatste in het Catalaans. Dat verstond echt niemand. De eerste spreker had uitgelegd dat het in Catalunya wettelijk bepaald is dat de voertaal in onderwijsinstellingen Catalaans is: iets meer dan de helft van alle lessen aan de UB worden gedoceerd in het Catalaans.
Verder zeiden de sprekers ook, met trots, dat de UB de hoogst gerankschikte universiteit is van Spanje. Na het spreken was er nog een korte receptie, die een half uur later al weer afgelopen was. Gelukkig hadden wij (enkele Belgen) post gevat dicht bij een tafel vol hapjes want ik had 's avonds nog niet gegeten...
Daarna zijn we met een hele groep erasmus-studenten iets gaan drinken: Hollanders, Duitsers, Noren, een Colombiaan, een Italiaan en Belgen. Opvallend hoe clichés zichzelf altijd bevestigen.
-> Hollanders zijn sympatieke mensen maar hebben een hoge dunk van zichzelf. Als KVM de Europabeker heeft gewonnen is dat dankzij Aad de Mos, zijn er problemen omtrent de financiële crisis dan is dat door België, ... Wel toffe mensen en ze weten nog iets over België ook.
-> Walen en Brusselaars spreken GEEN Nederlands. Ik ben toch al enkele franstalige landgenoten tegengekomen en steeds hetzelfde verhaal: geen of zeer zwak nederlands maar hebben het wel vanaf 10 jaar op school. Als ik dan in het Frans begin, schakelen de meeste over naar het Engels. (en dat ligt niet aan mijn frans want dat is goed genoeg voor een basisconversatie en dat is vaak duidelijk beter als hun Engels)
Het probleem ligt zeker deels aan zwak onderwijs ten zuiden van de taalgrens en ik denk gecombineerd met een zwakkere overtuiging dat een nieuwe taal leren nodig is. Het zijn wel joviale mensen. In 90% van de gevallen, wanneer een vlaming en een waal tegen elkaar praten, gebeurt dat in het Engels. Enige uitzondering op de talenkennis bij onze waalse vrienden was een duitstalige Belg, die sprak Duits, Spaans, Frans, Engels en een heel klein mondje Nederlands.
dinsdag 7 oktober 2008
Zwemmen in de zee...
Ik kan met enige trots vertellen dat België Argentinië heeft verslagen in "truco", een typisch Argentijns spel ... :)
Manuel (de argentijn van op ons kot) heeft drie dagen bezoek gehad van een argentijnse vriend. De laatste avond hebben we dan een ware interland gespeeld. Truco is een zeer bekend kaartspel in Zuid-Amerika. Het lijkt een heel klein beetje op poker en wordt met 2,3,4 of 6 gespeeld. Net zoals "fernet" de drank is van Argentinië is "truco" het spel van Argentinië en Argentijnen zijn zeer chauvinistisch dus gingen ze ons Belgjes eens rap een lesje truco geven. Er wordt gespeeld tot 30. Eindstand: 30-23 voor België :) Maar uiteraard hadden we, volgende de Argentijnen, geluk met de kaarten en hadden we het verkeerd begrepen, het waren 3 sets. Normaal gezien zijn er uiteraard nooit sets bij kaartspelen... België overwint!
Het les volgen gaat nu vlot. Als de prof aanvaardbaar praat, versta ik toch al een zeer groot deel van wat hij vertelt. Het is wel vermoeiend om 2u aandachtig te blijven om op te letten in het Spaans.
De avond erna kan ik samenvatten onder: Pas op voor bars waar de deur niet doorzichtig is. De kans dat het een "exclusieve" bar is, is zééér groot. Een pintje kost daar 10€ en ze laten je er niet met rust... Weer een ervaring rijker!
De daarop volgende dag zijn we naar het strand geweest. Het was nog zeer goed weer, vlot 25°. Nadeel was wel dat er een redelijke wind stond. De temperatuur van het water was zeer aangenaam en de golven zijn hier veel harder en hoger dan in België. Het is dan ook zeer plezant om 50 m van de kust te zwemmen en dan daar te duiken in elke grote golf die langskomt. Er zit best kracht op het water.
Langs het strand lopen ook permanent Pakistani (die eten en drinken aan prijzen: "cola water cerveza cold beer" de hele tijd) en ook een groepje Chinese vrouwen die vragen: "masatge, massage". Een massage kost dan 5€. Ik heb het nog niet geprobeerd dus ik kan niets vertellen over de kwaliteit.
Manuel (de argentijn van op ons kot) heeft drie dagen bezoek gehad van een argentijnse vriend. De laatste avond hebben we dan een ware interland gespeeld. Truco is een zeer bekend kaartspel in Zuid-Amerika. Het lijkt een heel klein beetje op poker en wordt met 2,3,4 of 6 gespeeld. Net zoals "fernet" de drank is van Argentinië is "truco" het spel van Argentinië en Argentijnen zijn zeer chauvinistisch dus gingen ze ons Belgjes eens rap een lesje truco geven. Er wordt gespeeld tot 30. Eindstand: 30-23 voor België :) Maar uiteraard hadden we, volgende de Argentijnen, geluk met de kaarten en hadden we het verkeerd begrepen, het waren 3 sets. Normaal gezien zijn er uiteraard nooit sets bij kaartspelen... België overwint!
Het les volgen gaat nu vlot. Als de prof aanvaardbaar praat, versta ik toch al een zeer groot deel van wat hij vertelt. Het is wel vermoeiend om 2u aandachtig te blijven om op te letten in het Spaans.
De avond erna kan ik samenvatten onder: Pas op voor bars waar de deur niet doorzichtig is. De kans dat het een "exclusieve" bar is, is zééér groot. Een pintje kost daar 10€ en ze laten je er niet met rust... Weer een ervaring rijker!
De daarop volgende dag zijn we naar het strand geweest. Het was nog zeer goed weer, vlot 25°. Nadeel was wel dat er een redelijke wind stond. De temperatuur van het water was zeer aangenaam en de golven zijn hier veel harder en hoger dan in België. Het is dan ook zeer plezant om 50 m van de kust te zwemmen en dan daar te duiken in elke grote golf die langskomt. Er zit best kracht op het water.
Langs het strand lopen ook permanent Pakistani (die eten en drinken aan prijzen: "cola water cerveza cold beer" de hele tijd) en ook een groepje Chinese vrouwen die vragen: "masatge, massage". Een massage kost dan 5€. Ik heb het nog niet geprobeerd dus ik kan niets vertellen over de kwaliteit.
zaterdag 4 oktober 2008
La vida en españa
Hola!
Een kort overzichtje na 4 weken op Iberische bodem:
De lessen verstaan begint beter en beter te lukken en zelfs in interactie met gewone spanjaarden kan ik toch al uitleggen wat ik wil. Vervoegingen van werkwoorden zijn nog wel niet wat het moet zijn, laat staan het gebruik van de talrijke verleden tijden uit de rijke spaanse taal (preterito imperfecto, preterito perfecto, preterito perfecto compuesto, preterito plusquamperfecto en dat zijn enkel de gewone)
Ik leef nu op kot met 2 argentijnen, een italiaan en mijn belgische buddy. De argentijnen vallen goed mee, ze doen goed hun best en koken zelfs af en toe voor ons. Die italiaan is een ander verhaal, ik begrijp nu heel goed waarom Mussolini de oorlog niet kon winnen. Met die mannen is niets aan te vangen. Die praat engels en spaans alsof hij juist geboren is, doet absoluut niks (als er gezegd wordt, was je borden af na het eten NADA, die woont hier al een week en heeft zelf nog niets gekookt, wordt kwaad als mensen zijn taaltje niet begrijpen en rookt zelfs in zijn kamer) kortom absoluut waardeloos.
Het weer is hier nog zeer goed al waait er wel redelijk wat wind op het strand wat de gevoelstemperatuur merkelijk doet dalen. Het zeewater is nog zeer aangenaam van temperatuur en de golven zijn hier groter dan in België, wat het leuk maakt erin te zwemmen.
De Spaanse administratie is echt ongelofelijk. In Barcelona heb je de mogelijkheid om voor 24€ per jaar fietsjes van de stad te gebruiken die echt overal in de stad staan. Maar hiervoor heb je een NIE nodig (een vreemdelingen nummer). Dat is te halen volgens de site bij de policia nacional. 1keer naar ginder: bureau gesloten (enkel VM) // 2e keer: is niet hier maar in het vreemdelingenkantoor, wij naar ginder, is gesloten wegens la merce (feestweek in barcelona) // 3e keer: wij zijn daan om 15u30 terwijl het sluit om 17u. Een security agent kijkt er eens naar, "ah nee, jullie zijn EU dat is gesloten nu, kom morgen terug om 9u // 4e keer: vrijdag om 14u maar uiteraard werken ze vrijdag niet. Maakt 4 keer naar ginder met nada resultaat!
De lessen zelf zijn best wel goed hier. Sommige vakken zijn in grotere groep maar vakken die hier in de second curs (masterjaren) worden gegeven zijn in kleinere groepjes waardoor er wel interactie is met de prof. Ik heb hier in 3 weken al meer gezegd in de les tegen de prof (IN HET SPAANS!) dan in 4 jaren in Leuven. Het ene vak is moeilijker als het andere maar dat zal altijd wel zo zijn...
Voor twee van de vijf vakken heb ik enkel "partiele examens" in het jaar. Wat betekent dat ik normaal gezien in de examenperiode maar 3 examens moet afleggen.
Mijn kookkunsten gaan er hier ook drastisch op vooruit: elke dag vers eten, zelf klaargemaakt. Het is zelfs al zo ver gekomen dat ik (vaak samen met mijn belgische buddy) zelf dingen begin te verzinnen qua eten die we nog nooit hebben gemaakt. Ik zal een meesterkok zijn als ik terug ben in België. Pizza's, caneloni, carne con patate al horno, pasta, ...
Uitgaan in Barcelona is toch ook iets speciaal. Hoewel ik me nog nooit onveilig heb gevoeld, lopen hier toch best gevallen rond. Massa's pakistani die lopende nachtwinkels zijn met (overdag: drank, stukjes cocos, eten, paraplus, ... en 's nachts: rozen, bier, eten) Hier lopen vanaf middernacht tot 's ochtends vroeg op de rambla (de hoofdstraat van Barcelona) zwarte vrouwen die zichzelf proberen te verkopen. Hier lopen zwarte mannen die overdag handtassen verkopen (die liggen dan op een doek dat vastgebonden is met 4 koorden die ze vasthouden, er staat er dan één op de uitkijk voor de politie) en 's nachts verkopen ze drugs.
Een kort overzichtje na 4 weken op Iberische bodem:
De lessen verstaan begint beter en beter te lukken en zelfs in interactie met gewone spanjaarden kan ik toch al uitleggen wat ik wil. Vervoegingen van werkwoorden zijn nog wel niet wat het moet zijn, laat staan het gebruik van de talrijke verleden tijden uit de rijke spaanse taal (preterito imperfecto, preterito perfecto, preterito perfecto compuesto, preterito plusquamperfecto en dat zijn enkel de gewone)
Ik leef nu op kot met 2 argentijnen, een italiaan en mijn belgische buddy. De argentijnen vallen goed mee, ze doen goed hun best en koken zelfs af en toe voor ons. Die italiaan is een ander verhaal, ik begrijp nu heel goed waarom Mussolini de oorlog niet kon winnen. Met die mannen is niets aan te vangen. Die praat engels en spaans alsof hij juist geboren is, doet absoluut niks (als er gezegd wordt, was je borden af na het eten NADA, die woont hier al een week en heeft zelf nog niets gekookt, wordt kwaad als mensen zijn taaltje niet begrijpen en rookt zelfs in zijn kamer) kortom absoluut waardeloos.
Het weer is hier nog zeer goed al waait er wel redelijk wat wind op het strand wat de gevoelstemperatuur merkelijk doet dalen. Het zeewater is nog zeer aangenaam van temperatuur en de golven zijn hier groter dan in België, wat het leuk maakt erin te zwemmen.
De Spaanse administratie is echt ongelofelijk. In Barcelona heb je de mogelijkheid om voor 24€ per jaar fietsjes van de stad te gebruiken die echt overal in de stad staan. Maar hiervoor heb je een NIE nodig (een vreemdelingen nummer). Dat is te halen volgens de site bij de policia nacional. 1keer naar ginder: bureau gesloten (enkel VM) // 2e keer: is niet hier maar in het vreemdelingenkantoor, wij naar ginder, is gesloten wegens la merce (feestweek in barcelona) // 3e keer: wij zijn daan om 15u30 terwijl het sluit om 17u. Een security agent kijkt er eens naar, "ah nee, jullie zijn EU dat is gesloten nu, kom morgen terug om 9u // 4e keer: vrijdag om 14u maar uiteraard werken ze vrijdag niet. Maakt 4 keer naar ginder met nada resultaat!
De lessen zelf zijn best wel goed hier. Sommige vakken zijn in grotere groep maar vakken die hier in de second curs (masterjaren) worden gegeven zijn in kleinere groepjes waardoor er wel interactie is met de prof. Ik heb hier in 3 weken al meer gezegd in de les tegen de prof (IN HET SPAANS!) dan in 4 jaren in Leuven. Het ene vak is moeilijker als het andere maar dat zal altijd wel zo zijn...
Voor twee van de vijf vakken heb ik enkel "partiele examens" in het jaar. Wat betekent dat ik normaal gezien in de examenperiode maar 3 examens moet afleggen.
Mijn kookkunsten gaan er hier ook drastisch op vooruit: elke dag vers eten, zelf klaargemaakt. Het is zelfs al zo ver gekomen dat ik (vaak samen met mijn belgische buddy) zelf dingen begin te verzinnen qua eten die we nog nooit hebben gemaakt. Ik zal een meesterkok zijn als ik terug ben in België. Pizza's, caneloni, carne con patate al horno, pasta, ...
Uitgaan in Barcelona is toch ook iets speciaal. Hoewel ik me nog nooit onveilig heb gevoeld, lopen hier toch best gevallen rond. Massa's pakistani die lopende nachtwinkels zijn met (overdag: drank, stukjes cocos, eten, paraplus, ... en 's nachts: rozen, bier, eten) Hier lopen vanaf middernacht tot 's ochtends vroeg op de rambla (de hoofdstraat van Barcelona) zwarte vrouwen die zichzelf proberen te verkopen. Hier lopen zwarte mannen die overdag handtassen verkopen (die liggen dan op een doek dat vastgebonden is met 4 koorden die ze vasthouden, er staat er dan één op de uitkijk voor de politie) en 's nachts verkopen ze drugs.
vrijdag 3 oktober 2008
ciao zapa
Zoals ik reeds verteld heb, woonden we op kot met z'n vijf: Detlev, Koen en 3 Argentijnen. Daar is gisteren verandering in gekomen. De twee mannen hebben ruzie gemaakt zodat heel het gebouw het kon horen. De dag ervoor hadden ze al komen vertellen dat de ene man bij het koppel ging slapen zodat ze een extra kamer hadden om te verhuren. Het stond uiteraard in de sterren geschreven dat dat een onhoudbare situatie was en gisteren is de bom dan gebarsten.
De man alleen is gisteren vertrokken naar Mallorca met de boot, in de hoop daar wel werk te vinden. Probleem is dat beide Argentijnse mannen geen werkpapieren hebben en dus geen werk vinden. Afwachten wie er in de plaats gaat komen...
Iets helemaal anders: Britten haal je er echt altijd uit. Bijvoorbeeld gisteren waren we iets gaan drinken in een zijstraatje van la rambla. We hadden van een propper (iemand die reclame maakt voor een café-bar en meestal iets gratis geeft) een bon gekregen voor een gratis drankje voor een bepaald café. We gingen eens kijken en uiteraard, zoals altijd, geldt de bon maar bij een andere consumatie. Wij waren van plan weg te lopen tot een wildvreemde en duidelijk heel zatte Brit zegt: "I'll buy those guys a drink". En een kwartier later: "What are you having guys?". Uiteindelijk hebben wij in die bar dus niets moeten betalen. Onze Britse vrienden waren een groep 40-jarige mannen waarvan er tegen de avond in slaap aan het vallen waren in hun stoel. Eén van hen is zelfs overgevend het café uitgelopen en toen hij terugkwam: "Give me another whiskey-coke, dear" tegen de barvrouw. Het zijn echte beesten.
Ik heb trouwens het ideale vak gevonden hier. Vanuit de KUL laten ze de erasmus-studenten redelijk hard kiezen wat ze volgen. Op aanraden van Antwerpse studenten, die het wisten van hun voorgangers, ben ik eens gaan kijken in "Politica del Medio Ambiente" (Milieupolicy)
Er zitten daar 6 erasmustudenten, de prof schrijft alles wat hij zegt op het bord (wel handig als hij spaans spreekt) én het beste van alles is: er is één exaampje ergens in december tijdens de schooluren. Het bestaat uit een openboekexamen over een milieutekstje. Op schoolvlak is dit vak echt geniaal. Openboektestje, geen examen, simpele les, ... Als alle vakken maar zo waren.
De man alleen is gisteren vertrokken naar Mallorca met de boot, in de hoop daar wel werk te vinden. Probleem is dat beide Argentijnse mannen geen werkpapieren hebben en dus geen werk vinden. Afwachten wie er in de plaats gaat komen...
Iets helemaal anders: Britten haal je er echt altijd uit. Bijvoorbeeld gisteren waren we iets gaan drinken in een zijstraatje van la rambla. We hadden van een propper (iemand die reclame maakt voor een café-bar en meestal iets gratis geeft) een bon gekregen voor een gratis drankje voor een bepaald café. We gingen eens kijken en uiteraard, zoals altijd, geldt de bon maar bij een andere consumatie. Wij waren van plan weg te lopen tot een wildvreemde en duidelijk heel zatte Brit zegt: "I'll buy those guys a drink". En een kwartier later: "What are you having guys?". Uiteindelijk hebben wij in die bar dus niets moeten betalen. Onze Britse vrienden waren een groep 40-jarige mannen waarvan er tegen de avond in slaap aan het vallen waren in hun stoel. Eén van hen is zelfs overgevend het café uitgelopen en toen hij terugkwam: "Give me another whiskey-coke, dear" tegen de barvrouw. Het zijn echte beesten.
Ik heb trouwens het ideale vak gevonden hier. Vanuit de KUL laten ze de erasmus-studenten redelijk hard kiezen wat ze volgen. Op aanraden van Antwerpse studenten, die het wisten van hun voorgangers, ben ik eens gaan kijken in "Politica del Medio Ambiente" (Milieupolicy)
Er zitten daar 6 erasmustudenten, de prof schrijft alles wat hij zegt op het bord (wel handig als hij spaans spreekt) én het beste van alles is: er is één exaampje ergens in december tijdens de schooluren. Het bestaat uit een openboekexamen over een milieutekstje. Op schoolvlak is dit vak echt geniaal. Openboektestje, geen examen, simpele les, ... Als alle vakken maar zo waren.
woensdag 1 oktober 2008
Hoe mijn portefeuille gestolen werd en ik de dief heb teruggehaald
Enkele dagen na mijn aankomst in "la dulce España" ben ik langs het Belgisch consulaat geweest. Ze hadden dat aangeraden tijdens de infosessie over erasmus van de KULeuven en ik als brave student doe altijd wat van mij wordt verlangd... Het enige wat ze zeiden op het consulaat was dat ik er binnen enkele weken zou terugstaan als mijn portefeuille gepikt was. Ik dacht direct van "overdrijf niet, het zal wel meevallen" MAAR
Gisteren ben ik in een iets louchere buurt van de Rambla geweest samen met Detlev, op uitnodiging van onze beste vriend Giovanni, de luie Siciliaan. Het was al verdacht dat op minder als 100m 7 agenten stonden van la "policia nacional"
Giovanni nam ons mee naar een bar waar je moest kloppen op de deur en dan iemand je binnen liet. Alle ramen waren er verduisterd maar het was er best gezellig en het zat er vol met erasmussers. De specialiteit van de bar was "absinth". Dan krijg je een klein glaasje absinth, een suikertje, een vorkje en een flesje water. Eerst dop je het suikertje in de alcohol en leg je het op het vorkje bovenop het glas. Dan steek je het in brand! Dat herhaal je tot het suikertje is gesmolten. Naar eigen keuze kan je het dan verdunnen met water. Het is echt vies en veel te straf maar zoals de wijze engelsen zeggen: "In Rome, do as the Romans"
Toen we genoeg hadden van de bar, verlieten we de bar en liepen richting rambla. Er stonden daar twee "zatte studenten" met een kaart in hun handen en die vroegen ons de weg naar een onbekende straat. Ze hingen de vervelende zatlappen uit en raakten ons steeds meer aan. Op een gegeven moment vertrokken ze. Toen ze 10m verder waren, vroeg Detlev "Heb je je portefeuille nog?" Er had een toevallige voorbijganger, een pakistaan, teken gedaan naar Detlev. Ik voelde in mijn broek en nada, hij was weg. Dat ik toen zo doortastend gehandeld heb, verbaast me nog steeds. Ik liep achter de dieven aan, die rustig aan het wegwandelen waren. Inderdaad, een van hen had mijn portefeuille vast en was al het geld er aan het uithalen. Gelukkig neem ik nooit veel mee als ik wegga. Ik nam de portefeuille uit zijn handen en heb hem zelfs nog een klets gegeven in zijn gezicht. Daarna ben ik weggelopen richting Detlev en zijn we naar huis gegaan. Het was een goede les en gelukkig hebben we geen leergeld betaald.
Wijze raad: laat mensen nooit je lichaam aanraken, onder geen enkel voorwendsel. Ze proberen altijd, is het niet dat ze de weg vragen, dan vragen ze van waar je komt of wat je "nodig" hebt...
Gisteren ben ik in een iets louchere buurt van de Rambla geweest samen met Detlev, op uitnodiging van onze beste vriend Giovanni, de luie Siciliaan. Het was al verdacht dat op minder als 100m 7 agenten stonden van la "policia nacional"
Giovanni nam ons mee naar een bar waar je moest kloppen op de deur en dan iemand je binnen liet. Alle ramen waren er verduisterd maar het was er best gezellig en het zat er vol met erasmussers. De specialiteit van de bar was "absinth". Dan krijg je een klein glaasje absinth, een suikertje, een vorkje en een flesje water. Eerst dop je het suikertje in de alcohol en leg je het op het vorkje bovenop het glas. Dan steek je het in brand! Dat herhaal je tot het suikertje is gesmolten. Naar eigen keuze kan je het dan verdunnen met water. Het is echt vies en veel te straf maar zoals de wijze engelsen zeggen: "In Rome, do as the Romans"
Toen we genoeg hadden van de bar, verlieten we de bar en liepen richting rambla. Er stonden daar twee "zatte studenten" met een kaart in hun handen en die vroegen ons de weg naar een onbekende straat. Ze hingen de vervelende zatlappen uit en raakten ons steeds meer aan. Op een gegeven moment vertrokken ze. Toen ze 10m verder waren, vroeg Detlev "Heb je je portefeuille nog?" Er had een toevallige voorbijganger, een pakistaan, teken gedaan naar Detlev. Ik voelde in mijn broek en nada, hij was weg. Dat ik toen zo doortastend gehandeld heb, verbaast me nog steeds. Ik liep achter de dieven aan, die rustig aan het wegwandelen waren. Inderdaad, een van hen had mijn portefeuille vast en was al het geld er aan het uithalen. Gelukkig neem ik nooit veel mee als ik wegga. Ik nam de portefeuille uit zijn handen en heb hem zelfs nog een klets gegeven in zijn gezicht. Daarna ben ik weggelopen richting Detlev en zijn we naar huis gegaan. Het was een goede les en gelukkig hebben we geen leergeld betaald.
Wijze raad: laat mensen nooit je lichaam aanraken, onder geen enkel voorwendsel. Ze proberen altijd, is het niet dat ze de weg vragen, dan vragen ze van waar je komt of wat je "nodig" hebt...
zondag 28 september 2008
Espanyol - FC Barcelona
Espanyol - FC Barcelona...
Al dagen op voorhand staat in Barcelona niks anders op de voorpagina dan de stadsderby, plaats van het gebeuren is het olympisch stadion van '92, de goedkoopste zitjes kosten €60 en Barcelona en Espanyol delen op dat moment de vijfde plaats in de primera division, ... Allemaal ingrediënten die maken dat de avond van de match de verwachtingen hoog gespannen zijn!
Bijna drie uur op voorhand vertrekken we met de metro richting plaza Espanya vanwaar we dan te voet verder kunnen tot aan het stadion. Als we tien minuten later de metro uitstappen, staan we oog in oog met een indrukwekkende politiemacht. Er stonden op de laan die naar parc montjuic loopt zeker 30 gepanserde wagens waarin elke wagen vlot 10 agenten geraken. Al de auto's hadden hun blauwe zwaailichten aanstaan, het was precies kerstmis... Ondertussen was het al acht uur 's avonds. De wedstrijd zelf begon pas om tien uur.
100 m verder stonden alle FC Barcelona, duidelijk goed opgehitst en sommige al stevig dronken, samengepakt met rondom een heel cordon aan policia nacional. Daarbij moet je weten dat de policia nacional in Spanje iets weg heeft van het leger. Tot in het jaar 1975 was Spanje een militaire dictatuur en flik zijn in een zuiders land gaat alleen maar het nodige portiegehalte.
De meute uit-supporters en hun begeleidende agenten kwamen juist in beweging om in collone naar het stadion te trekken. Het was echt impressionant.
Langs de publieke roltrappen geraak je dan tot aan het paleis van Montjuïc en langs daar tot aan het stadion. Heel die weg, die toch langs enkele donkerde steegjes liep, was er geen agent te zien. Goed op tijd kwamen we dan aan bij het stadion. Uiteraard is het onmogelijk om te gaan kijken naar een voetbalmatch zonder een supporterssjaal. En aangezien Espanyol de underdog was en Belgen toch altijd supporteren voor de underdog, heb ik een blauxw-witte espanyol-sjaal gekocht.
Toen we binnenkwamen in het stadion viel direct op dat niet het niet uitverkocht was. Over sommige zitvakken hing gewoon reclame. Er waren al met al maar een 700tal FC Barcelona supporters, toch weinig als je weet dat Camp Nou nauwelijks een kilometer verder ligt. Wat ook direct opvalt, is wat de mensen hier eten tijdens een voetbalmatch: zonnebloempitten. Daar bijten ze dan op en het omhulsel spuwen ze uit.
22u: de scheidsrechter fluit de wedstrijd op gang. Het eerste kwartier domineert FC Barcelona. Espanyol geraakt nauwelijks over de middellijn. En uiteraard, hoewel Barcelona spelers heeft zoals Messi, Henry en Eto'o, valt de goal aan de overkant. Het stadion ontploft! Iedereen roepen en zingen. De rest van de eerste helft gaat het gelijk. Dat wil zeggen, als FC Barcelona aanvalt is het op techniek en bij Espanyol op wilskracht. De tweede helft start zoals de eerste geëindigd was: redelijk gelijkopgaand met een licht overwicht voor FC Barcelona. In de 70 minuut gebeurt er dan iets dat elk normaal mensen vér erover vindt: Enkele FC Barca-'supporters' gooien brandende vuurtoortsen (bengaals vuur) in een lager gelegen vak van Espanyol. een eerste pijl... iedereen vraagt zich af wat er gebeurd...2e..3e... de gemoederen geraken verhit... 4e en zelfs nog een vijfde pijl gooien ze brandend in het andere vak. Dat vak is ondertussen bijna leeggelopen en de supporters van Espanyol over het hele stadion worden wild! Ik kan ze geen ongelijk geven. Op een goeie 50m van ons moet een hek eraan geloven en een twintig tal hevige blauw-wit supporters stormen naar de tribune waarnaar de pijlen zijn gesmeten. Nu moet verteld: de "security" die voor de orde in staan in het stadion zijn allemaal gepensioneerden, jonge gastjes en vrouwen. Politie is niet aanwezig in het stadion, tenzij pal tegen het Barca vak.
De match wordt 10 minuten stilgelegd en na die tijd is het weer wat kalmer. De spelers zijn ook duidelijk aangedaan want enkele minuten later valt dan toch de goal: 1-1. Er moeten nog 12 minuten gespeeld worden. De tijd tikt verder en terwijl de vierde official 4 minuten extra tijd heeft aangegeven, wordt er doorgespeeld tot de 95..96..97..98e minuut. En uiteraard, in de 98e minuut krijgt FC Barcelona nog een strafschop. Messi mist niet: 1-2. Op de TV beelden achteraf bleek nog dat het eigenlijk geen strafschop was.
Bij het verlaten van het stadion was heel duidelijk dat de politie nog een lange nacht tegemoet ging. Er liepen meerdere blauw-wit aanhangers, gekleed in vlaggen, elkaar ophitsend richting de supporters van FC Barcelona. Ze hadden allemaal hun sjaal rond hun gezicht geknoopt en dat betekent maar één ding.
Het was absoluut een heel boeiende avond. Wie deze match gezien live gezien heeft, moet beamen: voetbal op Tv heeft helemaal niets gemeen met de emotie van een spaans stadion, zeker wanneer twee goeie ploegen elkaar bekampen...
Hasta Luego
Al dagen op voorhand staat in Barcelona niks anders op de voorpagina dan de stadsderby, plaats van het gebeuren is het olympisch stadion van '92, de goedkoopste zitjes kosten €60 en Barcelona en Espanyol delen op dat moment de vijfde plaats in de primera division, ... Allemaal ingrediënten die maken dat de avond van de match de verwachtingen hoog gespannen zijn!
Bijna drie uur op voorhand vertrekken we met de metro richting plaza Espanya vanwaar we dan te voet verder kunnen tot aan het stadion. Als we tien minuten later de metro uitstappen, staan we oog in oog met een indrukwekkende politiemacht. Er stonden op de laan die naar parc montjuic loopt zeker 30 gepanserde wagens waarin elke wagen vlot 10 agenten geraken. Al de auto's hadden hun blauwe zwaailichten aanstaan, het was precies kerstmis... Ondertussen was het al acht uur 's avonds. De wedstrijd zelf begon pas om tien uur.
100 m verder stonden alle FC Barcelona, duidelijk goed opgehitst en sommige al stevig dronken, samengepakt met rondom een heel cordon aan policia nacional. Daarbij moet je weten dat de policia nacional in Spanje iets weg heeft van het leger. Tot in het jaar 1975 was Spanje een militaire dictatuur en flik zijn in een zuiders land gaat alleen maar het nodige portiegehalte.
De meute uit-supporters en hun begeleidende agenten kwamen juist in beweging om in collone naar het stadion te trekken. Het was echt impressionant.
Langs de publieke roltrappen geraak je dan tot aan het paleis van Montjuïc en langs daar tot aan het stadion. Heel die weg, die toch langs enkele donkerde steegjes liep, was er geen agent te zien. Goed op tijd kwamen we dan aan bij het stadion. Uiteraard is het onmogelijk om te gaan kijken naar een voetbalmatch zonder een supporterssjaal. En aangezien Espanyol de underdog was en Belgen toch altijd supporteren voor de underdog, heb ik een blauxw-witte espanyol-sjaal gekocht.
Toen we binnenkwamen in het stadion viel direct op dat niet het niet uitverkocht was. Over sommige zitvakken hing gewoon reclame. Er waren al met al maar een 700tal FC Barcelona supporters, toch weinig als je weet dat Camp Nou nauwelijks een kilometer verder ligt. Wat ook direct opvalt, is wat de mensen hier eten tijdens een voetbalmatch: zonnebloempitten. Daar bijten ze dan op en het omhulsel spuwen ze uit.
22u: de scheidsrechter fluit de wedstrijd op gang. Het eerste kwartier domineert FC Barcelona. Espanyol geraakt nauwelijks over de middellijn. En uiteraard, hoewel Barcelona spelers heeft zoals Messi, Henry en Eto'o, valt de goal aan de overkant. Het stadion ontploft! Iedereen roepen en zingen. De rest van de eerste helft gaat het gelijk. Dat wil zeggen, als FC Barcelona aanvalt is het op techniek en bij Espanyol op wilskracht. De tweede helft start zoals de eerste geëindigd was: redelijk gelijkopgaand met een licht overwicht voor FC Barcelona. In de 70 minuut gebeurt er dan iets dat elk normaal mensen vér erover vindt: Enkele FC Barca-'supporters' gooien brandende vuurtoortsen (bengaals vuur) in een lager gelegen vak van Espanyol. een eerste pijl... iedereen vraagt zich af wat er gebeurd...2e..3e... de gemoederen geraken verhit... 4e en zelfs nog een vijfde pijl gooien ze brandend in het andere vak. Dat vak is ondertussen bijna leeggelopen en de supporters van Espanyol over het hele stadion worden wild! Ik kan ze geen ongelijk geven. Op een goeie 50m van ons moet een hek eraan geloven en een twintig tal hevige blauw-wit supporters stormen naar de tribune waarnaar de pijlen zijn gesmeten. Nu moet verteld: de "security" die voor de orde in staan in het stadion zijn allemaal gepensioneerden, jonge gastjes en vrouwen. Politie is niet aanwezig in het stadion, tenzij pal tegen het Barca vak.
De match wordt 10 minuten stilgelegd en na die tijd is het weer wat kalmer. De spelers zijn ook duidelijk aangedaan want enkele minuten later valt dan toch de goal: 1-1. Er moeten nog 12 minuten gespeeld worden. De tijd tikt verder en terwijl de vierde official 4 minuten extra tijd heeft aangegeven, wordt er doorgespeeld tot de 95..96..97..98e minuut. En uiteraard, in de 98e minuut krijgt FC Barcelona nog een strafschop. Messi mist niet: 1-2. Op de TV beelden achteraf bleek nog dat het eigenlijk geen strafschop was.
Bij het verlaten van het stadion was heel duidelijk dat de politie nog een lange nacht tegemoet ging. Er liepen meerdere blauw-wit aanhangers, gekleed in vlaggen, elkaar ophitsend richting de supporters van FC Barcelona. Ze hadden allemaal hun sjaal rond hun gezicht geknoopt en dat betekent maar één ding.
Het was absoluut een heel boeiende avond. Wie deze match gezien live gezien heeft, moet beamen: voetbal op Tv heeft helemaal niets gemeen met de emotie van een spaans stadion, zeker wanneer twee goeie ploegen elkaar bekampen...
Hasta Luego
zaterdag 27 september 2008
La merce
Ik had het niet vermeld gisteren maar omdat het zo spectaculair is, schrijf ik het nog rap nu.
Dinsdagavond was het feest in Barcelona. De dag erachter was het geen school en overal was er ambiance. Detlev en ik waren uiteraard benieuwd en gingen eens kijken. We dachten eerst eens te gaan kijken in "Barceloneta". Dat is het toeristische strandje. Toen we aankwamen in het metrostation waar we moesten overstappen, kwamen we terecht in een ware mensenzee... Dan komt de nieuwsgierigheid in een mens naar boven :) Wij uiteraard de massa volgen.
Bleek dat iedereen een 10-tal haltes later uitstapte aan "Forum". Het forum in Barcelona is te vergelijken met het Antwerpse sportpaleis. Bleek dat het niet in het forum te doen was maar erachter op een gigantisch groot asfaltenplein dat gebruikt werd 16 jaar geleden bij de olympische spelen. Vlak naast dat plein staat een megalomane stenen tribune voor de zeilwedstrijden. En die tribune staat dan nog eens op 50m hoge poten. Maar genoeg over de tribune...
Er was op dat plein een ware mensen zee. Ik heb nog nooit zoveel volk gezien, het was vergelijkbaar met Rock Werchter. Het waren optredens op een 3tal podia waarvan er een op de rand met de zee stond. Dat gaf toch een extra sfeertje... De optredens zelf waren niet van een hoogstaand niveau maar de atmosfeer en omgeving maakte dat ruimschoots goed.
Toen we teruggingen richting metro werd het weer duidelijk hoe mensen echt beesten kunnen zijn, zeker als ze gedronken hebben. Overal afval en waar in Barcelona afval en mensen zijn, is Barcelo'net'a... Ze zijn er 24u per dag en in tegenstelling tot de Mechelse kuisdienst, werken die mannen én vrouwen hier heel de tijd.
Hasta Luego!
Dinsdagavond was het feest in Barcelona. De dag erachter was het geen school en overal was er ambiance. Detlev en ik waren uiteraard benieuwd en gingen eens kijken. We dachten eerst eens te gaan kijken in "Barceloneta". Dat is het toeristische strandje. Toen we aankwamen in het metrostation waar we moesten overstappen, kwamen we terecht in een ware mensenzee... Dan komt de nieuwsgierigheid in een mens naar boven :) Wij uiteraard de massa volgen.
Bleek dat iedereen een 10-tal haltes later uitstapte aan "Forum". Het forum in Barcelona is te vergelijken met het Antwerpse sportpaleis. Bleek dat het niet in het forum te doen was maar erachter op een gigantisch groot asfaltenplein dat gebruikt werd 16 jaar geleden bij de olympische spelen. Vlak naast dat plein staat een megalomane stenen tribune voor de zeilwedstrijden. En die tribune staat dan nog eens op 50m hoge poten. Maar genoeg over de tribune...
Er was op dat plein een ware mensen zee. Ik heb nog nooit zoveel volk gezien, het was vergelijkbaar met Rock Werchter. Het waren optredens op een 3tal podia waarvan er een op de rand met de zee stond. Dat gaf toch een extra sfeertje... De optredens zelf waren niet van een hoogstaand niveau maar de atmosfeer en omgeving maakte dat ruimschoots goed.
Toen we teruggingen richting metro werd het weer duidelijk hoe mensen echt beesten kunnen zijn, zeker als ze gedronken hebben. Overal afval en waar in Barcelona afval en mensen zijn, is Barcelo'net'a... Ze zijn er 24u per dag en in tegenstelling tot de Mechelse kuisdienst, werken die mannen én vrouwen hier heel de tijd.
Hasta Luego!
vrijdag 26 september 2008
Parc Montjuic & La merce
Het is een schande! :) Ik heb vernomen dat in België het zonnetje schijnt en hier is het grijs en regent het al de hele dag.
Ik heb daarjuist het weerbericht gehoord en het blijft nog zo tot dinsdag.
Ik moet er wel bijvertellen dat ik gisteren nog tot half zeven op het strand heb kunnen liggen en dat het toen wel 26° was. Hopelijk is deze periode van grijs weer van korte duur.
Deze week is feestweek in Barcelona, la merce. Overal zijn er optredens, muziek, ambiance en zelfs een reuzenstoet. Ik heb gezien dat er zelfs een stukje over was op vrtnieuws. Mijn eerste week les begon dus al goed: woensdag vrijaf!
Vorig weekend heb ik samen met Detlev "parc montjuic" bezocht. Mensen die al een zindelijke leeftijd hadden in 1992 kunnen het zich misschien herinneren als de plaats waar het olympisch stadion stond. Heel het olympisch park staat op een grote heuvel, vlak bij de zee. Erop geraken was geen probleem want vanaf het dichtsbijzijnde metrostation rijdt er een "funiculaire", een tandradbaan. Dus een tiental minuten en niet veel zweetdruppels later stonden we in het park. Omdat wij studenten zijn en dus jonge benen hebben en letten op onze centjes, gingen we te voet doen wat de normale toerist met een speciaal gebouwde kabellift doet. Zweten dat dat was... Op het hoogste punt staat een spaans kasteeltje dat overspoeld was door toeristen. Je hebt er een mooi uitzicht op Barcelona-ciudad langs de ene kant en op de grote haven langs de andere kant. Het naar beneden wandelen door het park, waar eigenlijk verbazend weinig volk liep, was echt wandelen in een mediteraan klimaat. Overal cactussen en hardbladige planten en de zon was ondertussen nog wat hoger gekropen en had de 28° bereikt. In het midden van het park ligt het olympisch gedeelte. Het ziet er zeer impressionant uit van ver. Het olympisch stadion telt 50.000 zitjes, ondenkbaar nu (peking had er 91000). In dit stadion speelt Espanyol. Ze hadden juist de avond voordien gespeeld en overal was nog afval. Verder was het best een mooi stadion. De velden en het stadion zijn verbonden door een grote esplanade, best indrukwekkend. De rest van de olympisce accomodatie was een tegenvaller, volledig verlaten, in verval... vergane glorie! Verder naar beneden wandelend kwamen we langs een koninklijk kasteel waar juist een receptie bezig was en waar we dus niet inkonden. 5 publieke roltrappen lager waren we dan terug in Barcelona-centrum. Het moet gezegd, parc Montjuic is de moeite.
De lezen zijn nu stilaan ook op kruissnelheid aan het komen. Hoe goed je een prof kan verstaan, hangt vooral af van hoe duidelijk en snel hij spreekt. Sommige versta je heel goed, andere versta je niet. Welke vakken ik nu definitief ga volgen blijft nog altijd onzeker, heb al in vele lessen gezeten om te zien wat het meest boeiende en meest renderende is. Tegen volgende week heb ik beslist. Verder heb ik ontdekt dat ik een vak dat normaal in het eerste semester in leuven wordt gegeven, ben vergeten te vervangen, dus nu bestaat mijn programma sowieso uit 5 vakken :)
Op kot gaat ook alles goed. Eten, kuisen, wassen, er kruipt tijd in maar we hebben nog geen enkele keer junk food gegeten. Ze hebben hier echt lekkere dingen. De mannelijke argentijnen op kot zijn eigenlijk wel leeghangers. Ze zijn allebei werkloos, gaan slapen rond 5u 's nachts, fluiten achter elke vrouw en kuisen doen ze niet. Verder zijn ze zeer aangenaam en hebben boeiende verhalen.
Zaterdag ga ik kijken naar Espayol - FC Barcelona, de derby. Hopelijk regent het niet. Ik kijk er al naar uit.
Ik heb daarjuist het weerbericht gehoord en het blijft nog zo tot dinsdag.
Ik moet er wel bijvertellen dat ik gisteren nog tot half zeven op het strand heb kunnen liggen en dat het toen wel 26° was. Hopelijk is deze periode van grijs weer van korte duur.
Deze week is feestweek in Barcelona, la merce. Overal zijn er optredens, muziek, ambiance en zelfs een reuzenstoet. Ik heb gezien dat er zelfs een stukje over was op vrtnieuws. Mijn eerste week les begon dus al goed: woensdag vrijaf!
Vorig weekend heb ik samen met Detlev "parc montjuic" bezocht. Mensen die al een zindelijke leeftijd hadden in 1992 kunnen het zich misschien herinneren als de plaats waar het olympisch stadion stond. Heel het olympisch park staat op een grote heuvel, vlak bij de zee. Erop geraken was geen probleem want vanaf het dichtsbijzijnde metrostation rijdt er een "funiculaire", een tandradbaan. Dus een tiental minuten en niet veel zweetdruppels later stonden we in het park. Omdat wij studenten zijn en dus jonge benen hebben en letten op onze centjes, gingen we te voet doen wat de normale toerist met een speciaal gebouwde kabellift doet. Zweten dat dat was... Op het hoogste punt staat een spaans kasteeltje dat overspoeld was door toeristen. Je hebt er een mooi uitzicht op Barcelona-ciudad langs de ene kant en op de grote haven langs de andere kant. Het naar beneden wandelen door het park, waar eigenlijk verbazend weinig volk liep, was echt wandelen in een mediteraan klimaat. Overal cactussen en hardbladige planten en de zon was ondertussen nog wat hoger gekropen en had de 28° bereikt. In het midden van het park ligt het olympisch gedeelte. Het ziet er zeer impressionant uit van ver. Het olympisch stadion telt 50.000 zitjes, ondenkbaar nu (peking had er 91000). In dit stadion speelt Espanyol. Ze hadden juist de avond voordien gespeeld en overal was nog afval. Verder was het best een mooi stadion. De velden en het stadion zijn verbonden door een grote esplanade, best indrukwekkend. De rest van de olympisce accomodatie was een tegenvaller, volledig verlaten, in verval... vergane glorie! Verder naar beneden wandelend kwamen we langs een koninklijk kasteel waar juist een receptie bezig was en waar we dus niet inkonden. 5 publieke roltrappen lager waren we dan terug in Barcelona-centrum. Het moet gezegd, parc Montjuic is de moeite.
De lezen zijn nu stilaan ook op kruissnelheid aan het komen. Hoe goed je een prof kan verstaan, hangt vooral af van hoe duidelijk en snel hij spreekt. Sommige versta je heel goed, andere versta je niet. Welke vakken ik nu definitief ga volgen blijft nog altijd onzeker, heb al in vele lessen gezeten om te zien wat het meest boeiende en meest renderende is. Tegen volgende week heb ik beslist. Verder heb ik ontdekt dat ik een vak dat normaal in het eerste semester in leuven wordt gegeven, ben vergeten te vervangen, dus nu bestaat mijn programma sowieso uit 5 vakken :)
Op kot gaat ook alles goed. Eten, kuisen, wassen, er kruipt tijd in maar we hebben nog geen enkele keer junk food gegeten. Ze hebben hier echt lekkere dingen. De mannelijke argentijnen op kot zijn eigenlijk wel leeghangers. Ze zijn allebei werkloos, gaan slapen rond 5u 's nachts, fluiten achter elke vrouw en kuisen doen ze niet. Verder zijn ze zeer aangenaam en hebben boeiende verhalen.
Zaterdag ga ik kijken naar Espayol - FC Barcelona, de derby. Hopelijk regent het niet. Ik kijk er al naar uit.
zaterdag 20 september 2008
la rambla a la noche
Woensdag ben ik voor de eerste keer echt 's nachts weggeweest in Barcelona. Het was de eerste schooldag en uiteraard was er 's avonds een erasmus-party. In Barcelona begint alles 2u later dan in België dus was het 24u voor het echt begon. Jammer is wel dat hier op weekdagen de metro niet rijdt tussen 0u en 5u. Enkel op zaterdag rijdt hij ook 's nachts.
Het feestje zelf was niets speciaal: veel lawaai, veel mensen die nog wat onwennig rondkeken en vééél te dure prijzen (6€ voor een biertje en €10 voor iets speciaals). Na enige tijd hadden we het daar wel gezien en keerden we terug naar het kot. De rambla was nu overspoeld door zwarte vrouwen die zichzelf prostitueerden. Ze komen naast je lopen, nemen je arm vast, zeggen schunnige dingen... Als brave Belg die enkel maar Leuven en Mechelen heeft gezien, vallen je ogen open. Het is niet dat het een alleenstaand geval is. Over een afstand van een 500m stonden er wel 40!
De eerste lessen vallen goed mee. Het niveau ligt hier zeker niet hoger als in België en het grootste deel is zelfs herhaling. Nadeel is wel dat ik de taal nog niet goed genoeg begrijp. Het hangt sterk af van hoe de prof praat, of hij duidelijk articuleert.
Aangezien de Universidad de Barcelona in Catalunya ligt en in Catalunya catalaans de voertaal is, heb ik meerdere keren voor gehad dat ik in een les zat waar ik echt niets begreep van wat de prof zei. De eerste keer snapte ik het niet totdat iemand zegt "dat is catalaans". Catalaans is een mix van spaans, frans en een middeleeuws dialect. Het lijkt een klein beetje op spaans waarvan de laatste lettergreep wordt ingeslikt.
Je moet weten dat in Barcelona bijna nergens een stukje groen is en laat staan een voetbalveldje. En het toeval wilt (gelukkig!) dat ik elke dag door een parkje moet totaan de metro en dat een blok verder een pleintje ligt waarop wordt gevoetbald. Zaterdag zijn we er samen met de argentijnen en wat mannen uit de "hood" gaan voetballen. Op het veld stonden: "belgen, spaanjaarden, een noor, een chinees, argentijnen, fransen, een italiaan, een braziliaan en een portugees." Over een internationaal gezelschap gesproken! :)
Het feestje zelf was niets speciaal: veel lawaai, veel mensen die nog wat onwennig rondkeken en vééél te dure prijzen (6€ voor een biertje en €10 voor iets speciaals). Na enige tijd hadden we het daar wel gezien en keerden we terug naar het kot. De rambla was nu overspoeld door zwarte vrouwen die zichzelf prostitueerden. Ze komen naast je lopen, nemen je arm vast, zeggen schunnige dingen... Als brave Belg die enkel maar Leuven en Mechelen heeft gezien, vallen je ogen open. Het is niet dat het een alleenstaand geval is. Over een afstand van een 500m stonden er wel 40!
De eerste lessen vallen goed mee. Het niveau ligt hier zeker niet hoger als in België en het grootste deel is zelfs herhaling. Nadeel is wel dat ik de taal nog niet goed genoeg begrijp. Het hangt sterk af van hoe de prof praat, of hij duidelijk articuleert.
Aangezien de Universidad de Barcelona in Catalunya ligt en in Catalunya catalaans de voertaal is, heb ik meerdere keren voor gehad dat ik in een les zat waar ik echt niets begreep van wat de prof zei. De eerste keer snapte ik het niet totdat iemand zegt "dat is catalaans". Catalaans is een mix van spaans, frans en een middeleeuws dialect. Het lijkt een klein beetje op spaans waarvan de laatste lettergreep wordt ingeslikt.
Je moet weten dat in Barcelona bijna nergens een stukje groen is en laat staan een voetbalveldje. En het toeval wilt (gelukkig!) dat ik elke dag door een parkje moet totaan de metro en dat een blok verder een pleintje ligt waarop wordt gevoetbald. Zaterdag zijn we er samen met de argentijnen en wat mannen uit de "hood" gaan voetballen. Op het veld stonden: "belgen, spaanjaarden, een noor, een chinees, argentijnen, fransen, een italiaan, een braziliaan en een portugees." Over een internationaal gezelschap gesproken! :)
maandag 15 september 2008
De eerste dagen...
Beste volger van mijn leven in het verre zuiden!
Hier kan je volgen wat ik allemaal meemaak in Barcelona, hoe de stad eruit ziet van dichtbij en vooral zaken die je niet ziet als je op de meest toeristische paadjes blijft...
Als je meer wilt weten, vraag het gerust. Veel leesplezier!
PS: De eerste drie weken staan samengevat in iets langere tekstjes van 1 tekstje per week, vanaf nu zal ik het vaker updaten :)
VERTREK NAAR BARCELONA:
11 september, 9u50, de iberiavlucht vertrekt vanop zaventem met als bestemming het zonnige Barcelona. Ondanks de onheilspellende datum verloopt de vlucht zonder problemen en 2 uur later land ik dan in een zonovergoten Barcelona. In Zaventem heb ik kennis gemaakt met Detlev, ook erasmustudent, ook handelsingenieur en nu ook mijn kotgenoot.
Na 20 minuutjes op de trein kwam ik aan in Sants Estación, één van de grotere stations van Barca. Snel werd het duidelijk dat 11 september feestdag is in Barcelona, feste de Catalunya. Het kantoorwaar ik normaal mijn sleutels moest afhalen voor het kot dat ik via internet had geregeld maakte dan ook nog eens de brug. Ik zat dus 4 dagen zonder kot. De eerste drie dagen heb ik dan geslapen in een jeugdhotel samen met Detlev. Die tijd hebben we gezocht naar een kot. We hebben in totaal 9 koten gezien: een kot van 3m2, een kot met een yacuzzi, ... Het negende kot was het goeie: goed gelegen, internet, mooi gebouw, argentijnen (goed voor het spaans spreken).
De eerste dagen hebben we ook de klassiekers bezocht: de rambla, parc güell (de bekende salamander). Nog een kleine anecdote: Zaterdag hadden we het kot bezocht dat uiteindelijk ons definitief kot ging worden. We hadden met de Argentijnen afgesproken dat we de volgende morgen om 11u zouden intrekken. Om 11u10 stonden we voor de deur met al onze bagage... geen reactie (niet op sms, niet op bellen aan de voordeur, niet op bellen op de gsm, niet op bellen op de vaste lijn, nada) Wij hebben dan binnen in de inkomhal, waar gelukkig zetels stonden, gewacht tot 13u45. Dan zijn we iets gaan eten. Om 14u30 gingen we nog eens bellen, wel reactie. Bleek dat hij gewoon de hele tijd aan het slapen was...
De lessen begonnen pas woensdag en zondag hadden we ons eigen kot dus nog twee dagen vakantie. Detlev was die twee dagen zijn vriendin gaan bezoeken die in de buurt op vakantie was. Maandag heb ik de in de namiddag de oude stad beetje verkent en dinsdag mijn kamer ingeladen (mijn 53 kg wegende bagage), eten gekocht en de directe buurt beetje gaan verkennen.
Hier kan je volgen wat ik allemaal meemaak in Barcelona, hoe de stad eruit ziet van dichtbij en vooral zaken die je niet ziet als je op de meest toeristische paadjes blijft...
Als je meer wilt weten, vraag het gerust. Veel leesplezier!
PS: De eerste drie weken staan samengevat in iets langere tekstjes van 1 tekstje per week, vanaf nu zal ik het vaker updaten :)
VERTREK NAAR BARCELONA:
11 september, 9u50, de iberiavlucht vertrekt vanop zaventem met als bestemming het zonnige Barcelona. Ondanks de onheilspellende datum verloopt de vlucht zonder problemen en 2 uur later land ik dan in een zonovergoten Barcelona. In Zaventem heb ik kennis gemaakt met Detlev, ook erasmustudent, ook handelsingenieur en nu ook mijn kotgenoot.
Na 20 minuutjes op de trein kwam ik aan in Sants Estación, één van de grotere stations van Barca. Snel werd het duidelijk dat 11 september feestdag is in Barcelona, feste de Catalunya. Het kantoorwaar ik normaal mijn sleutels moest afhalen voor het kot dat ik via internet had geregeld maakte dan ook nog eens de brug. Ik zat dus 4 dagen zonder kot. De eerste drie dagen heb ik dan geslapen in een jeugdhotel samen met Detlev. Die tijd hebben we gezocht naar een kot. We hebben in totaal 9 koten gezien: een kot van 3m2, een kot met een yacuzzi, ... Het negende kot was het goeie: goed gelegen, internet, mooi gebouw, argentijnen (goed voor het spaans spreken).
De eerste dagen hebben we ook de klassiekers bezocht: de rambla, parc güell (de bekende salamander). Nog een kleine anecdote: Zaterdag hadden we het kot bezocht dat uiteindelijk ons definitief kot ging worden. We hadden met de Argentijnen afgesproken dat we de volgende morgen om 11u zouden intrekken. Om 11u10 stonden we voor de deur met al onze bagage... geen reactie (niet op sms, niet op bellen aan de voordeur, niet op bellen op de gsm, niet op bellen op de vaste lijn, nada) Wij hebben dan binnen in de inkomhal, waar gelukkig zetels stonden, gewacht tot 13u45. Dan zijn we iets gaan eten. Om 14u30 gingen we nog eens bellen, wel reactie. Bleek dat hij gewoon de hele tijd aan het slapen was...
De lessen begonnen pas woensdag en zondag hadden we ons eigen kot dus nog twee dagen vakantie. Detlev was die twee dagen zijn vriendin gaan bezoeken die in de buurt op vakantie was. Maandag heb ik de in de namiddag de oude stad beetje verkent en dinsdag mijn kamer ingeladen (mijn 53 kg wegende bagage), eten gekocht en de directe buurt beetje gaan verkennen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
